 |
Można całe życie wspinać się po szczeblach drabiny i nagle pod koniec odkryć, że stała ona oparta nie o tę ścianę. | Krzysztof Kaluta
|
|
 |
wiara podpowiada, by nie wypuścić nadziei.
|
|
 |
Czasem nasze życie ogarnia melancholia,ludziom z zewnątrz mogłoby się wydawać,że jesteśmy szczęśliwymi osobami i nie mamy większych problemów.Zakładamy radosne maski,żeby ukryć smutek,nie chcemy pomocy.Po prostu nie wiem czego mi brakuje!!
|
|
 |
To jest jak prawdziwa miłość,kiedy na całym świecie interesuje Cię tylko jeden mężczyzna.Jesteś gotowa kochać w nim całą ludzkość,bez Niego zaś ludzkość nie ma żadnej wartości.
|
|
 |
Co jest gorsze? To,że samego siebie nie potrafisz uszczęśliwić wtedy, gdy uszczęśliwiasz innych, czy to, że nikt nie próbuje uszczęśliwić Ciebie?
|
|
 |
Popełniłam wiele błędów, wiem. Ale dzięki nim nauczyłam się, że życie nie jest takie proste i trzeba nauczyć się walczyć z każdą przeciwnością losu. Być silnym, nie poddawać się. Tylko wstać i walczyć o to by było nam jak najlepiej. Walczyć o swoje szczęście.
|
|
 |
Wydaje nam się, że znamy ludzi, którzy żyją obok nas, ale jesteśmy w błędzie. Nie znamy ich myśli, lęków, obaw. Często mylnie ich oceniamy, porównujemy do siebie samych, przymierzamy do swoich zwyczajów, do własnego postrzegania świata.
|
|
 |
Przeciwności z którymi musimy się zmierzyć często sprawiają, że stajemy się silniejsi. A to co dziś wydaje się stratą, jutro może okazać się zyskiem.
|
|
 |
Nigdy nie akceptuj cudzych ograniczeń. Jeśli jest coś, co chcesz zrobić, nie ma żadnego powodu, dla którego to miałoby Ci się nie udać.
|
|
 |
Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.
|
|
 |
Dostrzegaj różnicę między ludźmi, którzy rozmawiają z Tobą w wolnym czasie a tymi, którzy poświecają swój czas na rozmowę z Tobą.
|
|
 |
Kiedyś wchodziłem do pokoju pełnego ludzi i zastanawiałem się czy mnie lubią. Dziś, gdy wchodzę do takiego pokoju zastanawiam się czy to ja ich lubię.
|
|
|
|