 |
Już nie mówię o tym na głos.
|
|
 |
Otula mi dłoń szepcząc na dobranoc. Jest ostatnim widokiem z jakim zasypiam i pierwszym gdy się budzę. Wtedy przytulam się ciaśniej, pomimo ,że fizycznie to nie możliwe
|
|
 |
mit dem besten Mann der Welt.
|
|
 |
Ta obca osoba zamknęła oczy, wsłuchując się muzykę, którą zazwyczaj omija. Czarne paski materiału silnie przyciągały słońce, ale było w tym coś niezwykle przyjemnego. Kompletny brak wiatru, palce przeczesujące włosy, dłonie odgarniające opadające kosmyki, by zaraz swobodnie spocząć po obu stronach ciała i bezwiednie dotykać trawy. Nagle to do mnie dotarło. Odnalazłam radość w tym, czego zawsze unikałam.
|
|
 |
za ten czas, za wszystko.
|
|
 |
Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.
|
|
 |
Wciąż tu jestem, nie zniknę.
|
|
 |
przystopuj trochę, długo tak nie pociągniesz- dodał. Jeszcze daję radę, za godzinę powinnam być w pracy a ja jestem z wami na imprezie, dużo kofeiny i jeszcze trochę pociągne, nie martw się. Idziemy do auta, musisz odpocząć- rzucił. Poszliśmy, nie zdąrzyłam wygodnie usiąć w fotelu a juz za chwilę usnęłam. Przebudziłam się po pół godziny. Złapał mnie za ramię- jezu, mówiłem Ci już coś o wizycie u masażysty, jutro dzwonie do mojego wujka i Cię umawiam a teraz odwaracaj się migiem. Zaczął delikatnie masować moje plecy, które bolały mnie niemiłosiernie. -Wynajmę Cię na 3 godziny jutro, jesteś idealny mówiłam mając zamknięte oczy. - Niesprawiedliwe, musisz na mnie poświęcić chociaż kilka chwil. -Dobrze, przez godzinę zajmę się Tobą powiedzialam i zaczęlismy się śmiać. Wszyscy zeszli się do auta i pojechaliśmy do domu, gdzie zdąrzylam tylko wziąć szybki prysznic i naszykować rzeczy do pracy. W drodze dostałam sms "Dasz radę mała, dzielna jesteś, jeszcze po takim masazu" -Uwielbiam Go. /olkin
|
|
 |
nawet śniąc nie czuję się w pełni bezpieczna.
|
|
 |
Zaciskam dłonie w pięści. Przygryzam wargę niemal do krwi, przestaję na moment oddychać. Mam wrażenie, że się rozpadam, że zmieniam się w cień. Nie chcę być niewidoczna. Nie chcę zniknąć.
|
|
 |
Nie wiem, czy odnajdę siebie w tym zamieszaniu. Nie wiem, czy już się nie zgubiłam.
|
|
 |
kilku ludziom udało się zapomnieć kim jestem.
nawet tym najbliższym, naprawdę nie kumam.
nie wiem czy by przyszli nawet gdybym umarł.
|
|
|
|