 |
|
Dzisiaj siadasz w kącie mojej klatki. Wyciągasz do mnie dłoń...Chcesz mnie uderzyć? Pogłaskać? Syczę, warczę i kąsam. Dzisiaj jest już za późno na jakikolwiek najczulszy dotyk, za późno na słowa, na "przepraszam". Bez zastanowienia zamknąłeś mnie w tej klatce "nieczucia" - bez dopływu świeżego powietrza, bez nadziei, słońca...Urządziłam się tutaj. Nie wkładaj rąk do klatki, nie otwieraj drzwiczek, nie podchodź...
|
|
|
|
Wryłam sobie samotność w dusze. I nie umiem niczym jej wypełniać. Nie chcę żadnych innych dłoni, obcych uśmiechów... nikt nie oswoi moich demonów jak Twój głos. Już zawsze zostanę gdzieś na granicy cenia....
|
|
|
|
Jakoś tak plączemy się miedzy sobą, przeplatamy, mijamy, wchodzimy wychodzimy jak w komunikacji miejskiej. Jesteśmy dla siebie żartem, którego nikt nie opowiedział, rozmowami, które nigdy nie miały nawet okazji istnieć, myślami, które nigdy nie powstały. Jesteśmy bez sensu...
|
|
|
 |
Zabiorę Cię i pojedziemy się kochać na dachach wieżowców, w podziemnych parkingach, na klatkach schodowych. Łóżko zostawmy sobie na po dziewięćdziesiątce. Będzie Nam wygodnie umierać.
|
|
|
|
Rozsypały się myśli po podłodze...
|
|
|
|
I wiesz jak tak dłużej pomyślisz to rządzą nami przypadki. Kilka chwil połączonych w logiczną całość. Zdarzenie, czas, miejsce. Nic więcej bo gdybym była w tym samym miejscu sekundę później to może nigdy nie wiedziałaby jak ciepło jest w twoich ramionach...A gdybym była w innym miejscu nie znałabym nawet koloru Twoich oczu... I w końcu gdybym wcale Cię nie spotkała to ani czas, ani miejsce nie miałyby większego znaczenia...
|
|
|
|
Cóż człowiek chyba jest bardziej bystry od Boga. Czlowiek gdy tworzy zapewnia wyjście ewakuacyjne, pasy, kaftan czy hamulec bezpieczeństwa. A dlaczego w konstrukcji człowieka nie dano nam hamulca, chociażby małego czerwonego guzika, który pomagałby się wyłączyć gdy zbyt dużo nam wszystkiego...
|
|
|
|
Czas wracać tam gdzie teraźniejszość. Choć te kilka dni było snem pięknym, w ciasnej kawalerce serca nikt inny nie przychodził, nie wychodził, nie naniósł błota. Tylko Ty i ja. A teraz czas wracać...
|
|
|
|
"Pewne - nie zawsze będzie pięknie,
Ucieknę w którąś noc,
Lecz dopóki jestem..."/// P.Rogucki - Mała
|
|
|
|
Niech więc to będzie nawet katastrofa, wielki grzech, apartament w piekle wynajęty. Ale niech się wreszcie coś stanie, bo tak się nie da dalej żyć...
|
|
|
|
*Proszę Pana!
Chciałam coś poczuć. Tak jak Pan z tą swoją. Chciałam zburzyć mur, odsłonić się przed kimś i ufać, że mnie nie skrzywdzi. Wydawało mi się, że chciałam. Bo tak naprawdę teraz jest mi dobrze. Lubię wstać rano kiedy on jeszcze śpi i uciec do swojego mieszkania. Rozumie Pan? Świat nie-emocjonalny jest łatwiejszy, jest zabawą, karuzelą, jest muzyka i kolorowe światełka...Proszę, niech mi Pan tego nie odbiera.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
