 |
|
''Mieliśmy być poważni. Tak pięknie to wygląda tylko w wyobraźni. ''
|
|
 |
|
Wymagam zbyt wiele? Utworzyłam sobie własną utopię i teraz nie potrafię się odnaleźć w zwykłej szarości? Ludzie są zbyt słabi, by podołać moim wymaganiom i założeniom? Pewny jest jeden fakt - to we mnie tkwi problem. Autobus, muzyka, wzrok wpatrzony w pełny nadziei napis na szybie "wyjście awaryjne". A to z życia...? Bo potrzebuję.
|
|
|
|
lubiłam gadać, dużo gadać, szczególnie gdy tego wieczoru sie przed Nim otworzyłam do końca z moimi uczuciami. patrzył tak na mnie, niby słuchając, niby mając faze, poniekąd czując to samo. i tak mu odpowiadałam na każde Jego wymagające pyatnie wieloma zdaniami, kiedy w pewnym momencie odwrócił moją głowe w swoją strone, i odrazu zamknął moje usta naszym pierwszym pocałunkiem./emilsoon
|
|
|
|
uwielbiam wspominać z nią to co było, i nadal tak jak kiedyś chce spędzać z nią czas, chociaż ją zraniłam, zachowywałam się źle w stosunku do Niej, nadal jest dla mnie jedną z ważnych mi osób./emilsoon
|
|
|
|
czasami jest ciężko czasami nie daje rady. czuję sie beznadziejna, na tyle że mogłabym stąd odejść, a najchętniej wrócić do czasów, kiedy ta odpowiedzialność nie była górą, kiedy nie zbliżała się jeszcze dorosłość, a teraz jest, puka do drzwi. boję się jej, i jej nie wpuszczam, ale ona niestety wciąż tam jest,czeka aż otworzę, aż w końcu na stałe wejdzie do mojego życia./emilsoon
|
|
|
|
a co by było gdyby tej nocy by mnie pocałował ? czy ciągnelibyśmy to dalej, czy przestalibyśmy czekając na chłopaków w ciszy? jakby to wszysko sie dalej potoczyło, czy coś by sie zmieniło ?czyli rozmyślenia z serii: pytania do przeszłości./emilsoon
|
|
|
|
lubię wspominać, wspomnienia są fajne. ale mają swoje wady. jedną z nich jest to, że nie możemy wrócić choć na chwile do przeszłości i poczuć tej chwili którą wtedy przeżywaliśmy. jeszcze jedną wadą wspomnień jest to, że wspominamy je samotnie i wtedy właśnie bolą. te których najbardziej nam brakuje./emilsoon
|
|
|
|
czasami nie potrafię uwierzyć w to, że to ten sam chłopak co 2 lata temu kiedy go poznałam. nie potrafię uwierzyć w to, że ten sam chłopak przytula mnie teraz i całuje gdy mi źle. nie potrafię uwierzyć w to, że to ON jest przy mnie, i tak bardzo o mnie dba, że to ja odgrywam w Jego życiu najważniejszą rolę. nie potrafię uwierzyć, że to wszystko poszło tak trudno, a jednocześnie tak dobrze. /emilsoon
|
|
|
|
A zamiast posta na blogu, są łzy w oczach, Huczu w głośnikach i świadomość definicji słowa "człowiek", która obejmuje zarówno mnie, Ciebie, zajebiście cudownych ludzi o sercach tak dobrych, że przekracza to granice ogarniane moim mózgiem i wszelkie hieny. Nieporozumienie. "Hemoglobina mija szybko aortę, chociaż serce by chciało robić wszystko najwolniej. I ta krew tętni w setki miejsc, to tylko ty-36,6", dobranoc.
|
|
|
|
Dziecinnie, z tą znaczną nutką naiwności i bezwarunkowej wiary, chcę zmian. I może jedną akcją za którą dopiero co się zabieram i z której, nie mam pojęcia co wyjdzie, niewiele rewolucji skonstruuję. Trudno, zdarza się, za priorytetowy cel uznaję teraz uśmiech, gram szczęścia i kilka godzin w ciągu których coś się zmieni. Cokolwiek. Bo ten świat jest dobry, a jedynie ludzie tworzą w nim chorą toksyczność, zagmatwanie. Rozglądajcie się dookoła, bo niekiedy ktoś robi dla Was bardzo wiele, a w amoku radości, bo jest genialnie, przestaje się zauważać, iż zero w tym naszych, własnych inicjatyw. Dajmy ludziom przynajmniej tyle, ile ofiarują nam - taka refleksja na dziś.
|
|
|
|
wiesz, zawsze miałam obsesje na Twoim punkcie. pamiętam wydawało mi sie że widzę Cię jak idziesz wieczorem na stacje, pamiętam jak widziałam Cię w każdym aucie. w każdym chłopaku co nosił do tyłu czapke. byłeś dla mnie jak bóg, jak ktoś nieosiągalny dla takiej jak ja, zwyczajnej małolaty./emilsoon
|
|
|
|
Dodaj komentarz
