 |
|
Życie to zbiór miejsc i ludzi, którzy nadają sens czasom, w którym żyjemy, naszym czasom. Gromadząc doświadczenia
rozwijajmy się i dojrzewamy, dzięki nim poznajemy siebie. Niektóre są ważniejsze od innych i to one kształtują nasz charakter. Uczą nas odróżniać właściwe, od tego, co niewłaściwe. Uczą nas jak rozróżniać dobro od zła. Uczą nas, kim być a kim nie być. Uczą nas, do czego dążyć. W ten sposób niektórzy ludzie i niektóre rzeczy stają się nieodłączną częścią nas. Pomagają nam w wyrażaniu siebie, dodają nam siły abyśmy zawsze byli sobą. A jeśli rzeczywiście mają wartość, wpływają na to jak świat się zmienia i ewoluuje. Wtedy nie należą już do nikogo, ale stają się własnością nas wszystkich.
|
|
|
|
Czasem może zabraknąć cierpliwości. Gdy po raz siódmy musisz coś tłumaczyć. Po raz siedemnasty poprawiać coś, po raz siedemdziesiąty wysłuchiwać niewiarygodnych usprawiedliwień. I radość, gdy po raz siedemdziesiąty siódmy zdobywasz się na to, by darować winę.
|
|
|
|
Zawsze trzeba wiedzieć, kiedy kończy się jakiś etap w życiu. Jeśli uparcie chcemy w nim trwać dłużej niż to konieczne, tracimy radość i sens tego, co przed nami.
|
|
|
|
Gdyby można odmłodzić człowieka, jak drzewo. Ściąć z niego złe wspomnienia, zeskrobać cały ból, wszelkie rozczarowania, jak martwą tkankę; poobcinać błędy, głupie decyzje, pomyłki, prześwietlić myśli...
|
|
|
|
Są sprawy na tym świecie, na które nie mamy wpływu. Czasem obwiniamy za nie siebie z nadzieją, że w ten sposób uda nam się je zrozumieć.
|
|
|
|
Nie rezygnuj z nadziei, nie daj się ponieść rozpaczy z powodu tego, co się stało. Opłakiwanie tego, co nie wróci, co zostało stracone bezpowrotnie, jest najgorszą z ludzkich słabości.
|
|
|
|
Nasze życie to cykl obrazów. Migają przed nami jak miasta na autostradzie. Niektóre wydarzenia nas oszałamiają, czujemy wtedy, że ta chwila jest czymś więcej niż przelotnym obrazkiem. Wiemy, że ta chwila, każda jej część, będzie żyć wiecznie.
|
|
|
|
Nie, żeby wszystko spowszechniało. Nie aż tak. Ale zniknął ten napęd. Rozproszył się gdzieś w codzienności. Wszystko ostygło. Czasami tylko ogrzewało się, na chwilę.
|
|
|
|
Nauczyłam się jednak, że sami tworzymy własne szczęście i że sięgnięcie po coś, czego pragniemy, oznacza również utratę czegoś innego. A kiedy gra toczy się o wysoką stawkę, strata może być bardzo dotkliwa.
|
|
|
|
Nie ma nic gorszego, wśród wszystkich ludzkich przewinień niż zdrada i wielokrotne nadużywanie czyjegoś zaufania, nic poza tym, nie przynosi tak ogromnego rozczarowania i żalu, wywołanych świadomością, iż dało się komuś szansę, na którą nie zasługiwał.
|
|
|
|
Książki to też świat, i to świat,
który człowiek sobie wybiera,
a nie na który przychodzi.
|
|
|
|
Dziwna jest nasza sytuacja tu, na Ziemi. Każdy z nas przychodzi z krótką wizytą, nie wiedząc dlaczego, a jednak czasami wydaje się, że zgadujemy jej cel.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
