 |
|
Wolałabym Cię stracić raz na zawsze, dziś wieczorem niż żyć następne tygodnie, miesiące i widzieć jak z dnia na dzień, krok po kroku znikasz z mojego życia. Nie wiem jak długo to zniosę. Jak masz odejść to odejdź. Nie przeciągaj pożegnania w nieskończoność i nie dawaj mi złudnej nadziei.
|
|
 |
|
Zbyt często myślałem o przeszłości,
ale już czas naprzód ruszyć, pobiec.
Wyrzucić z głowy wspomnienie miłości,
spotkać kolejne już na swej drodze osoby.
Tak często mówię, że w końcu to zrobię,
lecz nadal w tym samym miejscu stoję,
Oglądam się za siebie, patrzę wstecz,
Wychodzę ze znajomymi i w każdej mijanej kobiecie widzę Twą twarz, blond nieład na głowie, piękne oczy, błękit nieba o poranku. Teraz mam już tylko nadzieję, że zdarza Ci się pomyśleć o mnie czasami. Dramatyzuję - podpowiada mój rozum, lecz serce wciąż twardo pamięta o Tobie, nie pozwala mi patrzeć na inne w ten sposób. Więc zagłuszam je kolejnymi nocami, nocami na imprezach, łóżkowymi podbojami. Dzisiaj traktuję to wszystko jak sport. Kolejna panna - kolejne trofeum. Nie zaznam spokoju, już nigdy dobrze nie będzie. Coraz częściej myślę o śmierci, depresja.
|
|
 |
|
i znów wesoło w błoto kierujemy życie
|
|
|
|
nie tak. nie tak miało być. mówiłeś coś innego, ale przecież zawsze mówiłeś dużo.
|
|
 |
|
Ty miły jesteś ślepy, więc Cię nie winię, ale ja miałam dwoje oczu widzących na nic.. Widzącymi oczami nie dostrzegłam Twojego serca, chwytnymi rękami nie ujęłam i wymknęło mi się jak ziemia bogu, żeby zataczać się po orbitach samotności i stałeś się odległy jak Mleczna Droga widna już nocą tylko bezsenna z chłodu. [H.Poświatowska]
|
|
|
 |
mówienie "nie masz powodu żeby mieć depresję, przecież Twoje życie jest wspaniałe" jest jak mówienie "jak możesz mieć astmę, przecież jest tyle powietrza dookoła"
|
|
|
|
Na kamiennej tablicy mojego serca ze spokojem wypisuję imię tego, który odszedł na zawsze. Sprawia mi to wiele bólu. Potem idę dalej. [Josephine Hart]
|
|
|
|
zawsze byłem zwichnięty. każdy powrót wykręca mnie jeszcze bardziej- w końcu przestanę przypominać człowieka.
|
|
|
|
czuję ból w klatce piersiowej, nie mogę oddychać, nie umiem zebrać myśli, siedzę skulona na łóżku, gryzę usta do krwi, przyciskam ręce do mostka, łapczywie próbuję złapać oddech, każdy wdech boli jakby mi wbijano w tchawicę gwoździe, a przy wydechu z moich ust wydaje się bliżej nieokreślony ryk czy zawodzenie, jak zwał tak zwał, może umieram, czy można umrzeć na złamane serce?
|
|
|
|
Przejrzała się w lustrze. Opuchnięte oczy, rozmazany makijaż, usta wygięte w grymasie. Gdzie się podziała ta wesoła, beztroska, szalona dziewczyna?
Odeszła wraz z nim .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
