 |
|
Tak, tak to właśnie jest. Nadchodzi taki moment, że wszystko wydaje się możliwe, że wszystko może się zmienić. Że wszystko jest w zasięgu ręki. Proste i fajne. A potem nagle nadchodzi wątpliwość, strach przed pomyłką, obawa, że nie odczytaliśmy właściwie tego, co naprawdę czuje nasze serce. Bach! Pustka.
|
|
 |
|
Człowiek zna to, z czym się rozstaje, ale nie ma pojęcia, co takiego zastanie zamiast tego.
|
|
 |
|
Dojrzeć znaczy również zrezygnować z pewnych odpowiedzi, znaczy nie szukać poczucia bezpieczeństwa, ale umieć je dawać.
|
|
 |
|
Ta sama godzina, to samo miasto, tyle, że gdzieś dalej.
|
|
 |
|
Jeden papieros na kilku i głowy pełne marzeń.
|
|
 |
|
Znajoma droga, znajome słowa, zapachy i smaki, które sprawiały, że czułaś się bezpiecznie... i postanowienie, by położyć temu wszystkiemu kres. I to poczucie, że w przeciwnym razie będziesz tkwić w miejscu i nic się nie wydarzy, że będziesz tylko udawać, że żyjesz.
Pora zacząć od nowa, spokojnie. Bez niepotrzebnych myśli. Z jednym pytaniem. Czy wrócę kiedyś tam, gdzie wszystko wydaje się piękniejsze? I w tej samej chwili, w której sobie to pytanie zadaje, już znam odpowiedź.
|
|
 |
|
strong enough to leave you, but weak enough to need you
|
|
 |
|
"Możliwe, że człowiek obawia się najbardziej tego, czego najbardziej pożąda."
|
|
 |
|
Pamiętasz ten dreszcz, który Cię wtedy przeszedł, prawda?
|
|
 |
|
coraz rzadziej mamy dziury w kieszeniach. coraz częściej w sercach
|
|
 |
|
Świat się nie zmienia, my patrzymy inaczej, problemy nabrały innych znaczeń, łapiesz?
|
|
 |
|
Swoim uśmiechem możesz poprawić uśmiech komuś innemu
|
|
|
|