 |
|
Wiem jak wyglądają moje złe dni ale nie chcę na nie czekać. Wiem, że życie to wieczna parabola, dobre dni nie oznaczają wiecznego szczęścia. Na szczęście te złe także przemijają. Chcę w to wierzyć. Czas się obudzić, wziąć głęboki oddech i mieć nadzieję na spełnienie tego, co zupełnie nierealne. Są przecież takie złudzenia które pozwalają żyć.
|
|
|
|
Pamiętam jak kiedyś bałam się być sama. Teraz boję się mieć niewłaściwych ludzi wokół siebie.
|
|
|
|
Nauczyłam się już dawno temu nie mijać z prawdą.
I owszem, moja prawda często boli, ale to kłamstwo rani.
|
|
|
|
"I pamiętaj, że bez walki, bólu i cierpienia, poświęcenia, zaciśnięcia zębów, potu i łez nie da się wiele osiągnąć... Więc nigdy się nie poddawaj, wstawaj z popiołów i walcz o spełnienie marzeń i siebie! A niebawem zrozumiesz, że to, co dziś wygląda, jak poświęcenie się, okaże się zamiast tego najwspanialszą inwestycją, jaką kiedykolwiek zrobisz."
|
|
|
|
Przegrać po to, aby inni wygrali, to czasem więcej niż wygrać.
|
|
|
|
" Trzeba po prostu iść naprzód,
znaleźć dla siebie powietrze.
Takie, którym chcemy oddychać. ”
|
|
|
|
"Niech Ci nie będzie żal, że czas przemija i że wszystko przemija. Niech Ci nie będzie żal dobrych słów dla innych, zachwytu, tam gdzie się może pojawić. Niech Ci nie będzie żal pieniędzy na rozwój, na przyjemności, na pomoc innym, na głupoty. Nie żałuj sobie ciszy i muzyki, leżenia i bezczynności, wydania paru złotych na bukiecik. Daj ten bukiecik – sobie."
|
|
|
|
Trzeba żyć. Angażować się we wszystko i starać się nie myśleć o siniakach
|
|
|
|
"Pod zbroją sarkazmu zwykle kryje się miękkie serce".
|
|
|
|
Pamiętajcie, że nikomu nie musicie się tłumaczyć ze swojego życia, ani nikt nie musi tłumaczyć się Wam. Każdy przeżywa je i tak sam, nikt za nas tego nie zrobi. Ufajcie ludziom, którzy potrafią mówić prawdę w cztery oczy i co najważniejsze - tym, którzy potrafią się szczerze cieszyć nie tyle ze swoich własnych ale i Waszych sukcesów.
|
|
|
|
Wiecie czego najbardziej nie lubię w ludziach? Wykorzystywania czyjegoś wrażliwego sumienia. Ahh.. i wzbudzania poczucia winy, choć tak naprawdę człowiek nic złego nie zrobił tylko musiał coś wybrać. Coraz bardziej przekonuję się do tego, że z niektórymi sprawami, problemami, miejscami bądź nawet ludźmi należy się rozstać i nie chodzi tutaj o jakąkolwiek dumę, ale o spokój wewnętrzny bo chyba to daje tak naprawdę największe szczęście. Poza tym można to jeszcze wytłumaczyć w taki sposób, iż po jaką cholerkę mamy otaczać się ludźmi którzy potrafią jedynie oceniać innych, nie mając zamiaru odrobinę spojrzeć na samych siebie czy też zamiast powiedzieć nam w twarz co naprawdę myślą, robić to zaraz po tym jak znikamy za pierwszym lepszym "rogiem".
|
|
|
|
O najważniejszych sprawach najtrudniej opowiedzieć. Są to sprawy, których się wstydzisz, ponieważ słowa pomniejszają je- słowa powodują, iż rzeczy, które wydawały się nieskończenie wielkie, kiedy były w Twojej głowie, po wypowiedzeniu kurczą się i stają zupełnie zwyczajne. Jednak nie tylko o to chodzi, prawda? Najważniejsze sprawy leżą zbyt blisko najskrytszego miejsca twej duszy, jak drogowskazy do skarbu, który wrogowie chcieliby Ci skraść. Zdobywasz się na odwagę i wyjawiasz je, a ludzie dziwnie na Ciebie patrzą, w ogóle nie rozumiejąc, co powiedziałeś, albo dlaczego uważałeś to za tak ważne, że prawie płakałeś mówiąc. Myślę, że to jest najgorsze, kiedy tajemnica pozostaje nie wyjawiona, nie z braku słuchacza, lecz z braku zrozumienia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
