  |
|
wciąż stoi tam,
gdzie ją zostawiłeś.
|
|
|
|
co tak naprawdę ma dać mi żarzący się papieros w mojej prawej dłoni? może odprężenie, może lans. w każdym bądź razie, dobrze czuję się w jego towarzystwie.
|
|
|
|
'' nauczyłem się, umierać w sobie. ''
|
|
|
|
odsuń się, nie chcę by serce znów poczuło Twoją obecność.
|
|
|
|
a kiedy ziemia przestanie krążyć w okół słońca,
a kiedy woda przestanie orzeźwiać,
a kiedy świat będzie sprawiedliwy,
wtedy przestanę cię kochać.
|
|
|
|
codziennie, odchodząc o krok dalej, zabierasz mi jeden oddech.
|
|
|
|
dotykamy dna, aby odbić się od niego i znów tam powędrować?
|
|
|
|
cichutko siedziałam, na mokrych schodach przed domem. sił mi brakło, aby wejść do środka. łkałam ukradkiem, zaciągając się dymem nikotynowym. dławiłam się wspominaniami. dusiłam, gdy przypomniałam sobie jego uśmiech. czy to tęsknota?
|
|
|
|
- już dobrze, śpij.
- co będzie, gdy się obudzę?
- znów dam ci buziaka i wezmę w ramiona.
|
|
|
|
a w górze widzę Twój uśmiech, oczy koloru nieba.
|
|
|
|
wspomnienia ocierając się o mnie, zostawiają na sercu ogromne rany. a ja nie potrafię temu zapobiec, jestem zbyt słaba, żeby się z nimi rozstać. choć wiem, że to nic nie daje, szukam gdzieś naszych starych zdjęć. przyklejam je w centrum pokoju, próbując oszukać serce, że wcale nie odszedłeś, że jesteś jeszcze.
|
|
|
|
' te wspomnienia, niedługo mnie wykończą '
|
|
|
|
Dodaj komentarz
plusik
