 |
|
Chyba potrzebuję porozmawiać z kimś, kto mnie nie zna. Albo chociaż pomilczeć. Chce ktoś? Ten brak zgłoszeń to jak płaskie uderzenie w twarz. A ja.. ja tracę siebie. Indywidualność we mnie umiera i staję się tłumem, bo za bardzo boli mnie bycie odrębnością. Nie mam nikogo, bo sama staję się niewidzialna. Przybieram imię Nobody. I zostaję po mnie tylko dym papierosa.
|
|
|
|
Piąta nad ranem - budzący się ptak jest moim kompanem. Zakłóca tą ciszę bo ja od kilku godzin milczę. Łzy kapią mi na prześcieradło; na dworze już pierwsze przekleństwo padło. Chciałabym teraz stracić całą pamięć bo w mojej głowie panuje wspomnień zamieć. Chryste, jest dopiero piąta nad ranem.. a nic już naprawdę nie jest takie same.
|
|
|
|
Jest na świecie tyle nielegalnych, chorych, niewłaściwych miłości. Zakochujemy się w młodszych osobach, w swoim starszym nauczycielu od matematyki, w osobie takiej samej płci, innego koloru skóry czy w swoim porywaczu. Świat nazywa to uczucie przekleństwem, bo tak naprawdę nikt nie wie czym jest miłość. Nieważne czy ktoś ma 78 lat i 8 małżeństw za sobą czy ma 15 lat i przeżywa pierwszą miłość. Nie mamy pojęcia co to jest za siła, która nami włada. Ja też nie wiem; zdałam sobie sprawę jedynie, że jest zła.
|
|
|
|
Jak wiele może się kryć za jednym uśmiechem. W szczególności tym nieszczerym, fałszywym. Każdego dnia udaje stan, w którym wcale się nie znajduje. Sprawiam, by inni widzieli mnie szczęśliwą bo nie chcę odbierać im dobrego samopoczucia. Dlaczego nikt nie potrafi zauważyć, że mój uśmiech to jedno głośne wołanie o pomoc? Do czego to sprowadziło, że muszę udawać pogodę ducha.. czekam tylko, aż zacznę oszukiwać samą siebie. Codziennie czuję, że się duszę. Może to z powodu wysokich temperatur, a może to rzeczywistość odbiera mi powietrze? Już teraz nie stoi ona za mną i nie czuję jej przerażającego oddechu na mojej skórze. Wiem, że stoi tam w oddali ukryta, cierpliwie wyczekując aż wydam ostatnie tchnienie.
|
|
|
|
Nic nie układa się tak jak powinno. Wszystko traci swój sens. Pozostaje samo istnienie bez jakiegokolwiek celu. Leżę na ziemi, a rzeczywistość brutalnie kopie mnie w brzuch. A przecież to takie nieetyczne - kopać leżącego. Może zgubię swoją odwagę, pozostanę tchórzem i nie wstanę. Pozwolę by łzy naznaczyły znamiona na mych policzkach. Uśmiech na ustach stanie się tylko wspomnieniem, z czasem powoli blednącym. Jestem zagubiona i nikt nie potrafi mnie odnaleźć. Niech ktoś policzy do trzech, a ja zniknę.
|
|
|
|
kompletnie, totalnie, szalenie, dziko i irracjonalnie zwariowałam, przez tą samotność. potrzebuję kogoś w tempie natychmiastowym, bo czuję, że wpadam w obłęd, zatracam samą siebie, chwieje się na granicy rozsądku i stwierdzam, że zaraz zdecydowanie spadnę bo ostro się upiłam własnymi myślami.
|
|
|
|
I'm not Mrs Fucking Perfection, I make mistakes every day - I am JUST a human, nothing more, nothing less.
|
|
|
|
nie zniosę tego już, nie obchodzi mnie to wszystko. rzucam to. rzucam życie.
|
|
|
|
czasem się zastanawiam, czy grzechem nie było zakochanie w Tobie. jeżeli nie, to dlaczego cały czas pokutuje?
|
|
|
|
stworzyliśmy jedyną historię, którą pragnę się cały czas uczyć na pamięć.
|
|
|
|
nie zapomnisz, o moich zawsze spalonych naleśnikach, a wyśmienitych drinkach. nie zapomnisz, o moich starych żółtych trampkach, które nosiłam niemalże codziennie. nie zapomnisz, mojego wzrostu - 167 centymetrów, dzięki któremu nie sięgałam Ci nawet do szyi. nie zapomnisz, o moich czerwonych szpilkach i białej sukience, którą założyłam tylko w jedną noc. nie zapomnisz, o układzie koronek na moim staniku, choć widziałeś go przez milisekundę. nie zapomnisz, moich różowych rumieńców. nie zapomnisz, moich szarych oczu. nie zapomnisz, moich czerwonych ust. nie zapomnisz, mojego szerokiego uśmiechu. nie zapomnisz, wiadomości ode mnie po północy. nie zapomnisz, sposobu w jaki Cię całowałam. choćby nie wiem co przysięgam, nie zapomnisz mnie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
