|
Ty... Tak jak stałeś się moim przyjacielem, tak w moment jesteś znakiem zapytania. Dziurą w niebie, bezpowrotnym pytaniem i po północy krzykiem. Trzeba nam żyć...Jak gdyby czas nie miał szans i zdań. Zostawiłeś, człowieku mój, popiół i ciemniejące niebo wokół, strach. I nie widać naszych kroków wydeptanych wśród wysokich traw. Był sobie świat... O niego Ty i ja rozbiliśmy twarz. /just_love.
|
|
|
Byłam twoją podporą, Twoim węchem, wzrokiem i dotykiem. Zabierałam Cię do domu, gdy wypiłeś za dużo.
|
|
|
Dlaczego tak trudno jest powiedzieć, że się przeprasza ? Przyznać, że popełniło się błąd ?
|
|
|
niczego nie da się naprawić, wyjaśnić, wymienić.
|
|
|
naiwna, to ja może byłam kochany, ale te czasy minęły .
|
|
|
Powinieneś trzymać mnie teraz w Swoich ramionach.
|
|
|
Śmiesz mówić o Miłości, jakbyś wiedział co to znaczy.
|
|
|
Oj, często mam dosyć tego. Życie dobija mnie sto na sto.
|
|
|
to okropne, że płaczę nawet nad talerzem zupy.
|
|
|
jesteś mistrzem kłamstwa i dwulicowości. jak nikt potrafisz doprowadzić mnie do płaczu . gratuluję .
|
|
|
|