 |
|
Jestem szczęśliwa i cierpię jednocześnie. Tęsknię!
|
|
|
|
Gdy jestem sama, czuję się niedoskonała. Jakby brakowało we mnie pewnej części, która przychodzi na swoje miejsce dopiero, gdy jesteś obok. ♥
|
|
|
|
Nieraz miałam w swoim życiu taką sytuację, że nie wiedziałam, co robić. Ale TERAZ jestem ewidentnie między młotem a kowadłem. Nie mam planów, nie wiem czego chcę, nie chce mi się decydować, nie mam siły.
|
|
|
|
Ty jesteś silny, ona jest subtelna. Ty ją poprowadź - będzie Ci wierna.
|
|
 |
|
To uczucie, kiedy masz to co najbardziej kochasz.
|
|
|
|
Kiedy myślę o tych przyszłych dniach kiedy każda sekunda będzie wypełniona Twoją obecnością, to wierz mi, ze szczęścia kręci mi się w głowie.
|
|
 |
 |
I wiem, że chciałby być kimś więcej niż kumplem i wiem, że tak kurewsko się starał, a ja powiedziałam mu zwykłe "nie". I wiem jak cierpi, ale nic nie mogę z tym zrobić, bo nie zmuszę się do kochania go./esperer
|
|
 |
|
Nie mów mi że mam ogarnąć swoje życie , bo kacham je takie jakie jest .
|
|
|
|
|
[1] On jest tam, ja wciąż tu. Są kilometry, ale przecież one były zawsze i pomimo wszystko nigdy nie miały być dla nas problemem. Mieliśmy być dla siebie bez względu na to gdzie się w danym momencie znajdujemy, miało być tak jakbyśmy ciągle byli blisko. Więc naprawdę nie rozumiem co dalej, czy to kilometry, czy problem tkwi w nas samych, a może po prostu to nigdy nie miało szans? Ale jeśli to był błąd, to był on największym jaki kiedykolwiek popełniłam, ale którego z czasem nadal nie żałuję. To on dał mi wiele, nauczył mnie jak to jest kochać naprawdę, jak to jest czuć się kochanym i autentycznie ważnym. Dał mi coś, czego nie dostałam od nikogo innego. Coś, czego być może nikt nie byłby w stanie mi dać. Pokazał mi rzeczy, których wcześniej zwyczajnie nie dostrzegałam, uświadamiając przy tym jak ważne jest docenianie najmniejszych z drobiazgów. Poświęcił mi swój czas i wiele innych, a w tym siebie samego również.
|
|
|
|
|
[2] Nauczył żyć w poczuciu szczęścia, i w bólu.. którego później być może było stanowczo za dużo. Nauczył mnie cierpieć i znosić to cierpienie dla czegoś, czego byłam tak bardzo pewna, czego chciałam ponad wszystko. Kiedy on myślał, że wszystko się układa, ja krwawiłam wewnątrz siebie i w rzeczywistości marzyłam tylko o tym by zaprzestać czuć. Stawał się coraz szczęśliwszy, a ja nie miałam zamiaru odbierać mu tego co go tak cieszyło. Wstawał i zasypiał z nadzieją na jeszcze lepszy dzień, kiedy to mnie zabijał czas. Nie domyślał się, a nawet jeśli to nie zrobił nic aby cokolwiek zmienić. Nie mógł zrobić. Zbyt miękkie serce i wyraźnie zbyt słabe by już wcześniej coś powiedzieć. By o coś zawalczyć. Czas upływał a wraz z nim to co mieliśmy i to co tylko ja chciałam mieć, no i my. My również traciliśmy na znaczeniu. Traciliśmy siebie, mając nadzieję, że przyszłość da nam jednak nowe szanse na to by cokolwiek zmienić. / Endoftime.
|
|
|
|
Czasem żałuję, że nie ma lekarstwa na tą miłość...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
