 |
|
Kazano mi odpuścić. Ale ja nie wiem jak się odpuszcza.
|
|
|
|
Nie zaczynaj od nowa, bo to trudne.
|
|
|
|
Najgorsze? Odnajdywanie sensu życia na nowo, znowu.
|
|
|
|
Prawda zaczyna się w kłamstwie. Pomyśl o tym.
|
|
|
|
Dziwnie jest uświadomić sobie, że nie wiem po co żyję.
|
|
|
|
Spojrzeli na siebie z mieszaniną miłości, pretensji i tęsknoty, które ich przerastały.
|
|
|
|
Jednocześnie jesteś tak niedostępny dla mnie. Jednak chcesz bym na Ciebie patrzyła i była zazdrosna, gdy rozmawiasz z innymi.
|
|
|
|
Rzadko myślimy o tym, co mamy, lecz zawsze o tym, czego nam brak.
|
|
|
|
Pozwólmy sobie na wspólną przyszłość.
|
|
|
|
Ciężko jest mi zrozumieć większość Twoich posunięć i zagrywek - choć staram się jak mogę, nie potrafię. Próbuję złożyć fakty w jedną całość, szukając odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Kombinuję jak mogę, jednak nigdy nie ogarnę Twoje toku myślenia i Twoich pomysłów.
|
|
|
|
Nie musisz mnie kochać. Ba. Nie musisz mnie nawet lubić. Ale będziesz żałować - obiecuję.
|
|
|
|
Zadaj ostatnie pytanie. Jakiekolwiek, z sensem. Chce odpowiedzieć na nie całkiem szczerze, chce opowiedzieć Ci jak sie czułam, gdy kolejny raz zostałam poniżona przez Twoją osobę. No chodź opowiem Ci.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
