 |
|
Mam kaca moralnego, zniszczone włosy i jestem poobijana - rzygam sobą ! / notogarning
|
|
|
|
Przechodzi mnie dreszcz , a na moim ciele pojawia się gęsia skórka. Mój oddech przyśpiesza. Czuje się zarazem szczęśliwa i niespełniona. Zatapiam się w wirze moich marzeń i pragnień, gubiąc kontakt z rzeczywistością. Nadaje życia tym martwym sytuacją, które nigdy się nie wydarzyły. Malując sobie obraz pełen romantyzmu i namiętności. Przyśpiesza mi serce. Czuje chłodny dotyk na mojej twarzy, który wydaje się być rzeczywisty i tak trwam, rozkoszując się myślami. Niespełniona romantyczka, wśród szarych ludzi - szarej rzeczywistości / notogarning
|
|
|
|
Wciąż czuje niepokój./nieogarning
|
|
 |
|
"Zaniedbasz, to stracisz."
Konfucjusz
|
|
|
|
Było miło. Jak sobie tak pomyślę, to rzeczywiście było miło. Przez kilka głupich przezroczystych, podartych już teraz na kawałeczki jak nieważne dokumenty, momentów. Chwil-paragonów. Przez chwilę rzeczywiście było miło.
|
|
|
|
"Powiedział, że jestem jego sercem. Nie zostawia się serca. Nie można żyć bez serca".
|
|
|
|
"Nie ma niczego bardziej przygnębiającego dla człowieka niż przywyknąć do bycia niekochanym, wziąć to za stan naturalny, oczywisty, za regułę, potwierdzaną czasem wyjątkami".
Wojciech Kuczok
|
|
|
|
"Są dni, w których mógłbym zostać mistrzem smutku. Wyobrażam sobie takie mistrzostwa. Przychodzą różni tacy z marnymi minami, a jury wybiera tę najmarniejszą. Stoję potem na podium, a obok mnie smutasy, które przegrały i są przez to jeszcze smutniejsze. A ja się cieszę i tytuł mistrza zostaje mi odebrany. Przesrane".
- Piotr Adamczyk
|
|
|
|
już nie wytrzymuje tempa, wszystko kurwa skręca... beksa!
|
|
|
|
I putt a spell on you, cause you are mine
|
|
|
|
„Siedzisz mi w głowie tak, jak potrafią tylko nieobecni…”
|
|
|
|
Zgubiłam gdzieś sens, między ostatnią nocą, a porankiem i ciężko mi się odnaleźć. Jakaś część mnie jest niekompletna i nie potrafię odnaleźć odłamka kawałka. Może mogłabym go odnaleźć w szczerej rozmowie, uśmiechu, czy jakimś czułym geście, ale czy już nie jest za późno by starać się ratować przeszłość? Może tak na prawdę nie warto rozgrzebywać starych rozdziałów, starych miłości bo przyniosą one fatalny skutek w przyszłości? Być może tylko marzenia i wspomnienia związane z kilkoma osobami mogą być lekiem na zranioną duszę? / notogarning
|
|
|
|
Dodaj komentarz
