 |
|
Czyż Pani nie wie, że Pani jest całym moim życiem? Ale i ja nie znam spokoju i Pani go dać nie mogę. Całego siebie, miłość - tak! Nie mogę rozdzielić myśli o Pani od myśli o sobie: Pani i ja to dla mnie jedno. I na przyszłość nie widzę spokoju ani dla siebie, ani dla Pani... Widzę rozpacz, nieszczęście... albo też - szczęście, i to jakie szczęście!
|
|
|
|
- (...) Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.
|
|
|
|
Nie kilometry dzielą ludzi, tylko obojętność.
|
|
|
|
Jak pustka może być tak ciężka?
|
|
|
|
Większość ludzi nie prowadzi swojego życia. Oni tylko je akceptują.
|
|
|
|
Największe miłości to te, których nigdy nie było.
|
|
|
|
Czekając na Ciebie przegapiłam czekających na mnie.
|
|
 |
|
Milion małych kawałków szczęścia po życiu /
Rozsypałem po zakamarkach ciemnej szuflady /
Zamknąłem na amen /
W dębowej szufladzie na dnie starej szafy /
Licząc teraz tylko blizny po szczęściu.
|
|
|
|
To bardzo dziwna rzecz.
Tak samo jak ty,
chciałbym całkiem zapomnieć o różnych rzeczach. Ale im bardziej staram się zapomnieć,
tym więcej sobie przypominam.
Wiesz jak to jest,
że im bardziej człowiek chce zasnąć,
tym bardziej jest rozbudzony.
Tu jest tak samo.
Sam nie bardzo wiem,
dlaczego tak się dzieje.
Przypominam sobie nawet rzeczy,
których nie powinienem pamiętać.
Moje wspomnienia są tak wyraźne,
że wręcz czasem się niepokoję
czy starczy mi miejsca na zapamiętanie
dalszego życia,
skoro tak dobrze
pamiętam przeszłość.
To prawdziwy problem.
|
|
|
|
Jestem przekonany,
że wiele rzeczy powinienem
zrobić inaczej.
|
|
|
|
Powiedziałabym Ci kilka słów,
ale i tak nic nie zmienią.
|
|
|
|
Zawsze zachowuję się jakbym była obojętna,
ale tak naprawdę to umieram od środka.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
