 |
|
I kupmy w aptece ten antydepresant.
I przedawkujemy go grubo po stokroć.
I porobisz nożem mi sznyty na plecach.
Bo tym co Ci powiem, Cię zrani w chuj mocno
|
|
 |
|
"Jakie to dziwne, że dwoje przyjaciół może zmienić się w nierozłączną parę, potem w nienawidzących się, a w końcu obojętnych sobie ludzi. I to wszystko w ciągu jednego życia."
|
|
|
|
"Miecze mogą ranić i zabijać. Słowa zagnieżdżają się w naszych ciałach i pasożytują w nich jak robactwo. Niesiemy je ze sobą w przyszłość, nie mogąc się od nich uwolnić."
|
|
 |
|
chciałabym zapomnieć o nocach, w których skręcałam się z bólu. przepełniona tęsknotą, odliczałam godziny do ranka, by wstać i zachowywać się jak człowiek. dławiłam się łzami wpływającymi z wnętrza mojej duszy. byłam zagubiona, przerażona wszystkim co mnie otacza. potrzebowałam bliskich obok, a równocześnie pragnęłam samotności. zachorowałam na miłość, której nie mogłam zdobyć. czekałam, odliczałam sekundy od naszego rozstania. rozważałam samobójstwo, oddychałam z przymusu. nigdy nie zapomnę tamtych chwil.
|
|
|
|
Twoje słowa już nie znaczą dla mnie tyle co kiedyś. Słuchając cie nie chcę już ryzykować. Tym razem potrzeba czegoś więcej, żebyśmy znowu mieli czystą kartę.
|
|
|
|
Jak mam rozmawiać z tobą jak ze zwykłym kolegom skoro sprawiłeś mi tyle bólu?
|
|
|
|
Nigdy więcej- moja odpowiedź na każde twoje pytanie dotyczące przyszłości naszej znajomości.
|
|
|
|
"Jeśli coś było na tyle ważne, że nie możesz o tym zapomnieć wiedz, że musi do ciebie wrócić. Może w innej osobie, innym miejscu, czasie, ale wróci."
|
|
|
|
Nic co powiesz nie zmieni tego co o tobie myślę. Tylko to co robisz może cokolwiek zmienić.
|
|
|
|
Spokojnie. Wdech. Wydech. Urodziny nie zawsze zwiastują katastrofę i pełen oszustw rok. Niektórzy cieszą się na ten dzień więc się uspokój, będzie dobrze. Musi być dobrze.
|
|
|
|
Nie wiem czy to wszystko ma jeszcze jakiś sens. Chcę uciec zanim znowu popełnię serię tych samych błędów. Boję się, że następnym razem już się nie podniosę. Boję się, że jesteś moją zgubą i przez ciebie upadnę wiedząc, że już nie będę mogła się podnieść.
|
|
|
|
to zdarza się każdemu. na początku nie potrafimy określić swoich pragnień, szukamy nowych doznań, gubimy się w świecie pełnym dusz. później spotykamy osobę, która sprawia, że odnajdujemy cel. oddychamy z ulgą i planujemy wspólną przyszłość. otaczająca nas rzeczywistość wiruje i zaczynamy widzieć w inny barwach. staramy się zmienić wszystko dla jednego człowieka, takiego samego jak my. dla osoby, która także oddycha, czuje, przeżywa i zapisuje obrazy w głowie. gdy nadciąga odwilż staramy się zmienić wszystko. walczymy, próbujemy i często tracimy. cierpimy przez jedną duszę, której byliśmy w stanie zaufać. już nigdy nic nie będzie takie jak wcześniej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
