 |
|
biorę na barki życie, bo nikt nie zrobi tego za mnie
|
|
|
|
Ja wiem,że już zawsze będę o nim pamiętać,wiem,bo jest raną,tak kurewsko głęboką raną,która nie daje już rady,sama z siebie odnawia się na nowo,niee,to ja ją odtwarzam,jak wspomnienia,gdy zaczyna się powoli goić ja od nowa ją rozdrapuję,gdy tylko myślę,że już zapominam,tak naprawdę czuję,że chcę pamiętać.Nawet teraz gdy mam kogoś nowego,ten pan,który podeptał moje serce,wciąż gdzieś siedzi w mojej głowie i choć często się uśmiecham i jestem szczęśliwa - wiem,że to co było najszczerszą prawdą było w nim.Ta nienawiść którą do niego czuje nie pozwala mi do końca cieszyć się tym,co teraz mam - a mam wszystko to,czego brakowało mi w nim. | longing_kills
|
|
|
|
Jest taka cząstka mnie, która zawsze będzie Cię pragnąć, i jest takie miejsce w sercu, gdzie mieszkasz tylko Ty. | longing_kills
|
|
|
|
Wiem, że będzie ktoś, kto Cię pokocha. Będziecie wiecznością którą my nigdy nie byliśmy. Bo byliśmy wszystkim co dobre, w nieodpowiednim czasie. - David Cook - The Last Goodbye
|
|
|
|
bez Ciebie wszystko straciło sens..
|
|
|
|
najgorsze są momenty kiedy uświadamiam sobie, że On już na mnie nie czeka, nie myśli, nie tęskni, nie kocha. najgorszy jest moment gdy uświadamiam sobie że nie mam już nic, bo straciłam cały mój świat. / s.
|
|
|
|
wykańcza mnie tęsknota za Tobą. / s.
|
|
|
|
a najlepsze co mi się w życiu przytrafiło to właśnie dzień, w którym Go poznałam, bo właśnie dzięki niemu mogłam być najszczęśliwszą dziewczyną na świecie mimo, że nie jesteśmy razem, że nie przetrwaliśmy ja wiem, że nic lepszego nie mogło mi się przydarzyć. / s.
|
|
|
|
Biegnę przez życie w rozwiązanych butach, a inni czekają tylko na mój upadek, który jest tak bliski. Poddaję się na pierwszym stopniu w stronę światła, a jest ich przede mną miliony. Prowadzą mnie wspomnienia, które zajmują czołowe miejsce w mojej głowie. Sama nie wiem dlaczego właśnie o Nim myślę najmocniej, podobno zakończyłam to co toksyczne, a w tym momencie sprowadzam się na tą samą drogę co On. W górze widzę słońce, które mimo wszystko stara się wskazywać mi właściwy kierunek, ale tym samym oślepia mnie uniemożliwiając mi wybranie drogi, która byłaby najodpowiedniejsza. Co zrobić, kiedy wspomnienia zakleszczają się we mnie automatycznie mimo iż staram się myśleć o sobie? Czy On zostanie we mnie już na zawsze? Jeśli tak, to Boże zabierz mnie już dziś, bo nie przeżyję jutra ze wspomnieniem o Nim i o tym, że kiedyś było dobrze.
|
|
|
|
Unoszę się nad wodą, unoszę się nad głową i język płonie słowo, pomiędzy mną i Tobą coś jest i, chociaż wciąż nie mogąc być jednym - jesteśmy, rwąc więzy tworząc więzi wciąż na nowo.
|
|
|
|
i tak sobie myślę, że wszystko czego pragniesz, czego chcesz, spala się.
|
|
|
|
I znowu emocje wzięły górę. Znowu po moich policzkach toczą się łzy, jedna po drugiej. Znowu trudno złapać mi powietrze, to wszystko tak bardzo mnie przygniata. Całe to życie, jest pieprzoną walką, a mi powoli brakuje do niej sił. Upadłam, niech ktoś mnie podniesie. Niech ktoś mi pomoże. Czy ja naprawdę proszę o tak wiele? Czym jest odrobina szczęścia w porównaniu do całego bólu którego zaznałam. Proszę tylko o odrobinę miłości, tej szczęśliwej, odzwzajemnionej miłości. Ona zawsze nadaje sens, przynosi radość. Niech ktoś załata dziurę w moim sercu. Czy to tak wiele? / podobnodziwka
|
|
|
|
Dodaj komentarz
