 |
|
już nie mam nic. przecież o to wam chodziło ?
|
|
|
|
na chuj to wszystko było..
|
|
|
|
tyle razy myślałam, że to koniec. wiesz ?
|
|
|
|
pięści ściskasz z flustracji, bezsilne łzy Ci płyną z oczu
|
|
|
|
tak często się gubię i wypuszczam z rąk szczęście
|
|
|
|
Ten wie, tamten wie, tylko ja nie wiem.
Może coś przeoczyłam, a może nie znam sama siebie
|
|
|
|
i życie kopie w dupe, zbyt często za mocno.
ty nie czujesz żalu, idziesz dalej naprzód,
bo wolisz iśc i upadać, niż żyć na kolanach pełen fałszu
|
|
|
|
to tylko krok, by pomyśleć i się cofnąć,
zatrzymać w gardle słowo, które może kogoś dotknąć.
czasem nie wolno odpuścić i stanąć z boku,
bo w życiu są sprawy, dużo ważniejsze niż spokój
|
|
|
|
nawet gdy uwodzi głupców, idą za czymś tłumy.
mówią, prać brudy należy w wąskim gronie, za kurtyną,
ale cóż i tak masz brudne dłonie.
stoję, nic więcej i nic mniej niż człowiek
z każdą wadą i zaletą, gotów konsekwencje ponieść
stanąć w obronie, lub uderzyć pierwszy.
|
|
|
|
jak niedopałek pod butem ginie każda chwila
|
|
|
|
Dodaj komentarz
