 |
|
i trzymaj mnie w ramionach aż policzę do trzech: jeden, dwa, dwa.. dwa..
|
|
 |
|
Może to czas zagoi rany. a może tylko ostudzi emocje i będzie kazał spojrzeć w drugą stronę. być może to bezsilność moich naiwnych oczekiwań, że to wszystko da się jeszcze odwrócić, cofnąć o parę tygodni, miesięcy, zmieniła moje nastawienie
|
|
|
|
potrzebuje Cię, mam nadzieje że wiesz i mam nadzieje, że Ty potrzebujesz mnie też.
|
|
|
|
to było miłe - nie prosić, mieć aż tyle.
|
|
|
|
skłamałabym mówiąc, że o nim nie myślę. myślę.
|
|
|
|
zaakceptuj to, że lubię cię trochę bardziej niż powinnam.
|
|
|
|
nie potrzebuję romantycznych kolacji. możesz wziąć reklamówkę z winem i worek malin. możesz jak zwykle pachnieć nikotynowym dymem, to nieważne.
|
|
|
|
nie będę tłumaczyć się jak winny ktoś, co złego w tym że kocham Cię?
|
|
|
|
mimo wszystko byłeś najlepszym błędem mojego życia.
|
|
|
|
i odszedł, już kolejny raz, a ja wmawiam sobie, że wcale go nie potrzebowałam.
|
|
|
|
chodź, poszukamy te milion powodów, które utwierdzą nas w przekonaniu, że nie warto rzucać się pod pociąg.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
