 |
|
[2] spojrzałam na niego, w blasku jego oczu oprócz swojego odbicia, pośród tysiąca ukrywanych łez widziałam jak bardzo się przejął. pociągnął mnie do siebie i mocno przycisnął mnie do swojej klatki piersiowej, tak mocno, że aż czułam przyśpieszone bicie jego serca. "nie rób tak nigdy więcej rozumiesz?" wplótł palce w moje włosy, i całując mnie w czoło położył moją głowę na swoim ramieniu. nie potrafię opisać tego co poczułam, wiem tylko, że wraz z tamtym momentem, wiedziałam, że mam już dla kogo żyć. | respire
|
|
|
|
[1] stałam jak sparaliżowana na środku zatłoczonej ulicy. patrzyłam w górę, a jednocześnie potok łez spływał wraz z czarnym tuszem po moich policzkach. czułam ogromną bezsilność, jak nagle nogi przykleiły mi się do powierzchni asfaltu. coś kazało mi tu stać, czekać na pędzący samochód. czekać na śmierć. ale nagle ktoś pociągnął mnie za rękaw kurtki. byłam jak w hipnozie, dopiero teraz zaczął dochodzić do mnie cały ten hałas zakorkowanej ulicy. "co Ty wyprawiasz? masz coś nie tak z głową?!" szturchnął mną dość mocno, a ja zrozumiałam, że uratował mi życie. | respire
|
|
 |
|
Jest dobrze, naprawdę nie mam na co narzekać. Ciągle powtarzam, że cieszę się uporządkowaną przeszłością, jednak brakuje mi kogoś z niej. Tej dziewczyny, która była moim kontrastem. Różniłyśmy się strasznie od wyglądu do patrzenia na świat. Tylko jej brakuje do mojego nowego świata, tylko za nią bardzo tęsknię. Tak czy siak już przyzwyczaiłam się do tego, że każdy czerpie ze mnie korzyści, ale po niej nie spodziewałabym się tego i nigdy w to nie uwierzę.
|
|
|
|
moje oczy przepełnione łzami, milczę. bo słowa nie opiszą bólu. jednak nikt nie potrafi zrozumieć krzyku moich źrenic. | respire
|
|
|
|
szczyt bezsilności? gdy sama nie wiesz już co czujesz, czy kochasz, czy nienawidzisz. kiedy potrzebujesz rozmowy, a odrzucasz każdego, kto pragnie Ci pomóc. łzy spływają po policzkach a Ty wmawiasz sobie, że jesteś silna. | respire
|
|
|
|
brak mi wiary w siebie. w myślach układam niestworzone historie i cudowne momenty gdy jesteś obok mnie. jednak gdy widzę Cię w tłumie, chowam twarz, modląc się, żebyś mnie nie poznał. później żałując, że znów zmarnowałam swoją szansę. | respire
|
|
|
|
milczenie to najgłośniejszy krzyk kobiety. wyobraź sobie jak wiele mam Ci do powiedzenia, gdy jesteś obok mnie, a ja nie potrafię wydusić z siebie ani słowa. | respire
|
|
|
|
to wszystko doprowadza mnie do szaleństwa. chciałabym żebyś wiedział jak bardzo cierpię, najchętniej wyrwałabym sobie ten martwy mięsień usytuowany po lewej stronie klatki piersiowej i podarowała Ci go, może zrozumiałbyś, że teraz już, jest ono mi niepotrzebne. padając przed Tobą, próbując łapać ostatnie hausty powietrza, wraz z ostatnim tchem powiedziałabym Ci, że bez Ciebie, wszystko traci na znaczeniu. | respire
|
|
|
|
coraz trudniej wierzyć w lepsze jutro, kiedy oczy zakrywa przeźroczysta kurtyna łez. | respire
|
|
|
|
Wciąż może gdzieś w środku wierzę, że jest szansa na naprawienie nas, po chwili przypominam sobie ten ból , upokorzenie i wszystko umiera.
|
|
|
|
przeszłość wciąż jest w naszych umysłach. cierpienie nauczyło mnie wiele, dokładnie znam ten ból kiedy traci się oddech, gdy puls gwałtownie przyśpiesza swój rytm, a powieki stają się cięższe niż kiedykolwiek. ten moment bezsilności, przywołuje do głowy wiele nieokrzesanych myśli i planów. | respire
|
|
|
|
Dodaj komentarz
