 |
Zapomnieliśmy sobie powiedzieć ile dla siebie znaczyliśmy, jak bardzo byliśmy sobie potrzebni, jak bardzo nie poradzimy sobie bez siebie, jak bardzo osobno jesteśmy nieszczęśliwi, jak bardzo nam siebie będzie brakowało i jak bardzo bez siebie będziemy znaczyli mniej niż nic.
|
|
 |
Nazywasz go szczęściem, chociaż to on przynosi Ci najwięcej bólu.
|
|
 |
Kocham Cię. Najbardziej na świecie. Nie potrafisz sobie nawet wyobrazić jak wiele cennych chwil Ci zawdzięczam. Jak wiele w stanie byłabym oddać. Obym nigdy nie musiała.
|
|
 |
Na przyszłość jak nie będziesz miał co robić w nocy, to proszę Cię nie wpierdalaj mi się w sny, tylko zajmij się czymś pożytecznym. Nie wiem, śmieci wynieś.
|
|
 |
Jesteś dyrygentem mojego serca.
|
|
 |
I świadomość,że już nigdy więcej nie wtulę się w Twoje silne ramiona totalnie mnie przeraża..../ poetkazprzypadku
|
|
 |
Stworzyłam bardzo wysoki i nie do przebicia mur wokół siebie. Wokół własnej granicy komfortu, której nikomu nie pozwalam przekraczać. Ciągle wmawiam sobie , ze trzeba być silnym czowiekiem. Płacz przecież nie zwróci mi utraconych chwil , przelotnych znajomości i w końcu nie przeniesie mnie do czasu wielkich miłości.Będę łzami zalewała tylko swoją zranioną duszę.Od środka słone krople rozpaczy będą niszczyły mój organizm.Sprawiały, że z każdym kolejnym dniem będę coraz słabsza, bardziej poddatna aż wreszcie przestane walczyć.Umartwianie się nad swoim losem , ciągłe opowieści o bólu i trwodze ulżą moim emocjom ale obedrą mnie z tajemnicy.Odkryją moje najczulsze punkty,dotkną najdelikatniejsze miejsca.Ale udawając siłę zatracamy w sobie resztki nadziei, resztki uczuć i resztki własnej osobowości.Wniosek jest jeden trzeba być sobą.Szczęśliwym,smutnym,złym,strapionym takim jakim mamy akurat potrzebe być.Najważniejsze jest to abyśmy sami ze sobą czuli się jak najlepiej./poetkazprzypadku
|
|
 |
Jest ciepło, jestem w domu i jestem w rozpaczy, jestem w czarnej dziurze, mam depresje i chcę mi się śmierci a On wrócił.
Oh kurwa, wrócił, wrócił, wrócił i znowu będzie w połowie mój, a ja będę cała jego i gdzieś w głębi duszy trzyma mnie przy życiu. Świadomość, że on wrócił trzyma mnie przy życiu, On, On, oh boże jest tym czego zawsze potrzebowałam.
|
|
|
|