|
PYTANIE: na moblo faktycznie wieje nudą. Co myślicie o przeniesieniu się na facebooka? Jakiś fanpage, z wpisami. Nie wiem czy to ruszy, więc pytam.
|
|
|
krzyknij, rzuć telefonem o ścianę, poszarp mną... zrób cokolwiek, zareaguj. tylko nie milcz - bo robiąc to, sprawiasz, że przestaję wierzyć, że kiedykolwiek Ci zależało. / veriolla
|
|
|
to tylko kilka słów,parę rozmów i szczypta uśmiechu. to tylko miliardy skradzionych pocałunków, i setki minut wtulania się w siebie. to przecież wielkie nic, zero,minimum - miał prawo o tym zapomnieć, w zastraszającym tempie... miał prawo.. / veriolla
|
|
|
zimne powietrze uderza w Twoje suche jeszcze usta. lekko przymykasz oczy, by promienie słońca zbyt szybko nie styknęły się z Twoimi tęczówkami. bierzesz głęboki wdech, smakując zapachu rozpoczynającego się dnia. wypuszczasz powietrze, i otwierając oczy, uśmiechasz się - witasz zupełnie nowy dzień, nowe możliwości, nową siebie, którą stwarzasz codziennie od nowa, odkąd On odszedł, i odkąd Ty próbujesz poskładać się w jedną całość, za pomocą wdechów i zimnego powietrza, które jest jedynym wybawieniem, i sposobem na to, by myśli odeszły jak najdalej. / veriolla
|
|
|
...Go nie było. On bywał - od czasu do czasu, czy to między słowami, pocałunkami, czy kolejnymi snami. On się nie zobowiązywał - był wolnym duchem, czasami aż zbytnio. pojawiał się kiedy chciał, i znikał kiedy chciał, ceniąc ponad wszystko swoją wolność. i tym mnie kupił - zaintrygował do granic możliwości...bo widziałam w Nim siebie - tą wredną duszę, która nie definiowała się ze słowem "stabilność", która uwielbiała brak ograniczeń i jakichkolwiek zobowiązań - czystą, nieskazitelną, wolną mnie w Nim widziałam. / veriolla
|
|
|
mówią mi, że się zmieniłam - że jestem inna niż kiedyś - mniej delikatna, bardziej wredna. mają rację. nie jestem już tamtą osobą, jestem kimś, kogo sama nie poznaję - niemiłosiernie wredną, raniącą wszystkich naokoło suką próbującą z całych sił odepchnąć od siebie ludzi. nie pozwalam im się do siebie zbliżać - nie chcę znowu przywiązania, zwierzeń, jakiejkolwiek więzi. oddalam ich od siebie zimnem, i obojętnością, które tak na prawdę są wymuszone - bo osłaniam siebie, i swoje serce, któremu nie pozwalam nic poczuć, tym samym chroniąc samą siebie od samozagłady. / veriolla
|
|
|
słuchaj Mała, nie możesz teraz płakać,wiesz? otrzyj łzy, i pokaż mi ten swój najpiękniejszy uśmiech, którego tak dawno nie widziało światło dzienne. obiecuję Ci, że niedługo znajdziesz kogoś, kto równie pięknie jak On - ba - nawet lepiej, mówić będzie jak bardzo mocno Cię kocha. nie minie długi okres czasu, a poznasz kogoś, kto będzie parzył jeszcze lepszą herbatę od Niego, kogoś, kogo uścisk będzie równie czuły jak Jego, kogoś, kto będzie rozmawiał z Tobą przed snem dłużej niż On, kogoś, kogo pokochasz jeszcze mocniej, i kto nie odejdzie. obiecuję Ci to Maleńka, tylko proszę Cię - przestań płakać, masz za ładne oczy, by się tak smucić. / veriolla
|
|
|
wiesz... w tym wszystkim tak bardzo przeszkadzała Nam duma - ta sama, która Nas połączyła. nie umieliśmy opuścić głów, przyznać się do błędów, powiedzieć "przepraszam". zabijaliśmy to - kawałek, po kawałku - własnym egiem, które wtedy było na wysokościach wieżowców. to w sumie tak bardzo proste, tak strasznie dziecinne, i tak bardzo przygnębiające - że byliśmy w stanie zabić samych siebie - swoją głupią upartością, która nie pozwalała Nam na głupie słowo "przepraszam". popełniliśmy samobójstwo, wiesz? nie miałam pojęcia, że jestem samobójcą.. nie miałam pojęcia... / veriolla
|
|
|
NAJCUDOWNIEJSZE PÓŁ ROKU ! ♥
|
|
|
[2]Jeśli uważasz, że jestem nic nie warta, odejdź, proszę. Złamiesz mi serce, zburzysz moje życie na kilka miesięcy, ale potem podniosę się z uniesioną głową i dam radę. Nadal będziesz częścią mojego chaosu, w którym żyję. Nadal będę się o Ciebie martwić, choć Ty już pewnie dawno o mnie zapomnisz. Będę najbardziej na świecie chciała, abyś wrócił. Będę płakać po nocach, a w dzień będę najszczęśliwsza. Taka właśnie jestem, A. Moja miłość jest cholernie silna, choć nie powinna taka być. Nie pozwól mi odejść. Masz jeszcze tyle mnie do poznania.
|
|
|
Ja wszystko zniosę. Każdy cios, każde obojętne zachowanie wobec mnie. Zniosę Twój ciężki charakter. Zniosę wszystko, tylko ja muszę wiedzieć, że Ty mnie kochasz. Że do jasnej cholery boisz się utraty mnie. Że jestem kimś przeraźliwie ważnym w Twoim życiu. Muszę to wiedzieć, rozumiesz? W przeciągu tych kilku miesięcy usłyszałam od siedmiu chłopaków, że jesteś szczęściarzem, bo trafił Ci się taki cud. Ani razu nie usłyszałam nic miłego od Ciebie. Nie chciej wiedzieć ile nocy przepłakałam, bo tak bardzo boli mnie Twoja obojętność, bo czuję się jak marionetka w Twoich rękach, bo nie umiem Ci się postawić i powiedzieć, co mnie boli. Dlaczego? Bo się boję. Nie mogę Cię stracić. Zawsze taka byłam. Dusiłam wszystko w sobie, by móc w środku nocy wybuchać płaczem. Ale nie mogę Cię stracić tylko pod warunkiem, że Ty nie chcesz stracić mnie. [1]
|
|
|
|