 |
|
Bardzo trudno jest ją zrozumieć. Romantyczka, żyjąca we własnym świecie. Czasem myśli, że żyje w innym świecie. Pragnie sięgać wyżej i wyżej. Nie umie być smutna, chociaż się stara. Uważa się za mądrą i dojrzałą, choć tak naprawdę jest strasznie dziecinna. Wmawia sobie pewne rzeczy, by uniknąć myślenia. Jest sobą i nikim innym. Ma wiele planów na przyszłość, w które coraz bardziej wątpi. Nie rzuca słów na wiatr. Czasami ma ochotę zabić kogoś bez przyczyny. Krzyczy głośno, sądząc, że krzyk jest wyzwoleniem emocji. Twierdzi, że jest uzdolniona plastycznie, a najbardziej w rysowaniu zygzaków po zeszytach. Nie ma dnia, w którym nie zaśmiałaby się. Nieudolnie próbuje tańczyć. Podobno ma silny charakter i łatwo się nie poddaje.. Podobno jest cholernie wrażliwa, łatwo ją zranić i zniechęcić.
|
|
|
|
- Ludzie z twojej planety - powiedział Mały książe - hodują pięć tysięcy róży w jednym ogrodzie.. i nie znajdują w nich tego, czego szukają.. - Nie znajdują. - odpowiedziałem. - A tymczasem to czego szukają, może być ukryte w jednej róży lub w odrobinie wody..
|
|
|
|
Mały książe poszedł zobaczyć się z różami. - Nie jesteście podobne do mojej róży, nie macie jeszcze żadnej wartości - powiedział różom. - Nikt was nie oswoił i wy nie oswoiłyście nikogo. Jesteście takie, jakim był dawniej lis. By łzwykłym lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz zrobiłem do swoim przyjacielem i teraz jest dla mnie jedyny na świecie. Róże bardzo się zawstydziły. - Jesteście piękne, lecz próżne - powiedział im jeszcze.
|
|
|
|
- Proszę cię.. oswój mnie - powiedział. (..) - Jak się to robi? - spytał Mały książe. - Trzeba być bardzo cierpliwym. Na początku siedzisz w pewnej odległości ode mnie, ot tak, na trawie. Będę spoglądać na ciebie kątem oka, a ty nic nie powiesz. Moja jest źródłem nieporozumień. Lecz każdego dnia będziesz mógł siadać trochę bliżej.
|
|
|
|
"(..) - Co znaczy "oswoić"? - Jest to pojęcie zupełnie zapomniane - powiedział lis. - "Oswoić" znaczy "stworzyć więzy". - Stworzyć więzy? - Oczywiście - powiedział lis. - Teraz jesteś dla mnie zwykłym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty także mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na świecie. - Zaczynam rozumieć - powiedział Mały książe. - Jest jedna róża.. zdaję mi się, że ona mnie oswoiła..
|
|
|
|
W końcu jednak zdarzyło się, że po długiej wędrówce poprzez piaski, skały i śniegi mały książe odkrył drogę. a drogi prowadzą zawsze do ludzi. - Dzień dobry - powiedział. Był w ogrodzie pełnym róż. - Dzień dobry. - odpowiedziały róże. - Kim jesteście? - zapytał zdziwiony. - Jesteśmy różami. - odparły róże. - Ah.. - Westchnął mały książe. I poczuł się bardzo nieszczęśliwy. Jego róża zapewniała go, że jest jedyna na świecie. A oto tu, w jednym ogrodzie, jest pięć tysięcy podobnych!
|
|
|
|
- Jesteśmy na pustyni. Na pustyni nikogo nie ma. Ziemia jest wielka - odrzekła żmija. Mały Książe usiadł na kamieniu i wzniósł oczy ku niebu. - Zadaję sobie pytanie - powiedział - Czy gwiazdy świecą po to, aby każdy mógł znaleźć swoją?.. Popatrz na moją planetę. Jest dokładnie nad nami. Ale jak bardzo daleko! (..) - Gdzie są ludzie? - zaczął znowu mały książe. - Czuję się trochę osamotniony w pustyni.. - Wśród ludzi jest się także samotnym - rzekła żmija.
|
|
|
|
- Kwiaty nas nie interesują. - A dlaczego? To najładniejsze z istniejących rzeczy! - Ponieważ kwiaty są efemeryczne. -Co to znaczy "efemeryczne"? (..) - Znaczy to "zagrożony bliskim unicestwieniem". - Mojej róży grozi bliskie unicestwienie? - Oczywiście. "Moja róża jest efemeryczna - powiedział do siebie Mały książe - i ma tylko cztery kolce dla obrony przed niebezpieczeństwem. A ja zostawiłem ją zupełnie samą.."
|
|
|
|
Miłość jest jak bańka mydlana: gdy pęknie, drugi raz taka sama już nie powstanie - lecz nowa może być jeszcze piękniejsza.
|
|
|
|
I nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości, czy pierwsza jest ostatnią, czy ostatnia pierwszą.
|
|
|
|
wszystko na tym świecie jest grą. jesteś głupcem jeśli zatrzymasz się w połowie myśląc że przegrałeś. ten kto wytrwa do samego końca ciesząc się z gry jest prawdziwym zwycięzcą.
|
|
|
|
Czuł coś do niej, ale nie potrafił tego okazać, bał się odrzucenia. Ona wariowała z miłości do niego, lecz zabrakło jej odwagi na jeden mały uśmiech. Skończyło się na niczym.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
