 |
|
Dlaczego to sobie robimy, dlaczego nie potrafimy odpuścić? Zamiast w końcu się pożegnać wpadamy sobie w ramiona, jesteśmy przez chwilę bliżej niż kiedykolwiek i oddalamy się od rozsądku. Czujemy jeszcze więcej aby bolało jeszcze bardziej.
|
|
 |
|
dlaczego zawsze, gdy usłyszę twoje imię, nie umiem nie zwrócić na nie uwagi, nie umiem "przejść" obok niego obojętnie, nie umiem uodpornić się na tych parę liter. zawsze muszę zatrzymać się na momencie, w którym wszystkie wspomnienia przelatują mi przez głowę, a serce krzyczy: "przecież to ten, którego tak bardzo kochasz".
|
|
|
|
- co to znaczy, gdy chłopak cię przytuli? - wytarł się o ciebie.
|
|
|
|
mamo, jesteś tam? czy mimo odległości jaka nas dzieli słyszysz moje wołanie? potrzebuję cię. proszę przyjdź, bo zawiodłam się na życiu, o którym tak dobrze mi kiedyś mówiłaś.
|
|
|
|
nie wstydzę się uczuć, nie wstydzę się tego, że mi ich brak. emocje wypełniają mnie od stóp do głów, są moimi drogowskazami do samozagłady, a mimo to ciągle ich pragnę. nie mam czasu na szukanie szczęścia, nie mam czasu, aby żyć chwilą. żyję momentami. jednym, drugim, trzecim. potem zapominam, resetuję się i egzystuję jak wcześniej.
|
|
|
|
nie jest źle, czasem tylko przypomina mi się jego uśmiech.
|
|
|
|
Musiałem na Ciebie trafić, kogoś o tak dobrym sercu, że świeciło, kogoś kto potrafił czuć w końcu tak mocno jak ja, kto widział mnie aż do szpiku i to było jej radością. Musiałem Cię spotkać aby móc pokochać i nigdy nie móc być. Teraz wszytko się zgadza, ostani puzel zjebanego życia.
|
|
|
|
Komuś uwidziało się, że będę tęsknił za szczęściem, powiesił mi marchewkę, której nie potrafię dogonić choć robię wszytko co mogę, choć jestem lepszy niż kiedykolwiek. Zrobiłem wszytko co mogę ale nie wygram z Bogiem.
|
|
|
|
Historie zataczają koła i rozjeżdżają mnie znowu, bezlitośnie.
|
|
|
|
Powinniśmy powiedzieć sobie żegnaj kiedy wciąż uśmiechamy się do siebie z nieskończonym spojrzeniem, zanim wypali się nadzieja i będziemy się żegnać z pustka w tych samych oczach.
|
|
|
|
Piszesz, że się wystraszyłaś, choć nie krzyczałem, choć nie zaciskałam pieści ani zębów, choć nie powiedziałem nic niemiłego. Może wyczułaś tę burzę, nawałnice, huragan, pożogę, wicher i grzmot, błysk i moc którą utrzymałem jakoś w ciele.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
