 |
|
przepiłam Jego zaufanie. przećpałam Jego sprzeciw. przepaliłam Jego prośby. straciłam Jego serce. / veriolla
|
|
|
|
to już prawie rok. rok mija od tamtej wspólnej zimy i wiosny. ponad trzysta dni temu były wspólne uśmiechy i rozmowy, wspólne milczenie i śmiech. byliśmy my- ponad wszystko i nic więcej się nie liczyło. już prawie rok, gdy Cię przy mnie nie ma. niby tak dużo, a na prawdę tak mało - szybko zapominasz. / veriolla
|
|
|
|
codziennie prostuję włosy, bo powiedziałeś kiedyś, że uwielbiasz mnie w lokach. tak, taka mała forma sprzeciwu - przecież mam do niej prawo. / veriolla
|
|
|
|
zasługuję na to zwykłe 'cześć' z Twoich ust, gdy mnie mijasz. zasługuję nawet na więcej, ale pominmy to. należy mi się ten pieprzony uśmiech w moją stronę. nie należy mi się jednak spojrzenie tej Małej, która by mnie zabiła, gdybyś tylko spuścił ją ze smyczy. na szczęście ogarniasz fakt, że należy mi się z Twojej strony pewna forma szacunku i zakładasz Jej na ten parszywy ryj kaganiec, szkoda tylko, że w formie pocałunku, na moich oczach. / veriolla
|
|
|
|
uśmiecham się - szczerze. spotykam z przyjaciółmi. korzystam z życia tak bardzo jak tylko potrafię. jedyne łzy jakie możesz teraz zobaczyć w moich oczach to te ze szczęścia. nie angażuję się. skaczę po kałużach, gdy mam ochotę i piję dużo desperadosów. gram na xboxie i przesiaduję na ławkach z ludźmi, których uwielbiam. żyję. zaczęłam na nowo - udaje mi się. nie spieprz tego - nie pojawiaj się już nigdy więcej. / veriolla
|
|
 |
|
wesołe miasteczko. szliśmy za rękę, chcieliśmy poczuć się jak dzieci, a więc zaproponowałam, żebyśmy zrobili coś szalonego, on długo nie myśląc z głupim uśmieszkiem zabrał mnie tu. 'autka, autka, autka!'- podskakiwałam i krzyczałam, pokazując palcem, że tam chcę. 'cicho wariatko, tutaj są ludzie, każdy się na nas patrzy' - przytulił mnie, tym sposobem uniemożliwił mi jakikolwiek ruch. siedziałam już w autku, on w drugim, krzyknęłam -'kupiłeś bilety?', z poważną miną oznajmił -'sobie tak, Tobie też miałem?!, 'no wiesz? zginiesz kiedyś'- ruszyłam na niego. 'no przecież mam, jedziemy!' - dał kolesiowi, i razem z dziećmi ruszyliśmy. 'hahaha dojadę Cię'- krzyczałam jak opętana, dzieci dziwnie się na mnie patrzyły, a on pękał ze śmiechu. 'a ja jadę Ci wpierdolić!'- ze śmiechu spowodowałam stłuczkę, prawie wylatując z autka, jakby tego było mało, on również we mnie wjechał, nie umieliśmy się ruszyć w żadną stronę, płacząc ze śmiechu poszliśmy na inne karuzelę.
|
|
|
|
mój błogi sen przerywa dźwięk znienawidzonej melodyjki - budzik nalega na rozstanie z łóżkiem i tą cudownie ciepłą kołdrą. wyłączam go, z 'kurwa,zamknij się' na ustach. przecieram oczy i idę do łazienki. spoglądam w lustro, poprawiając niezdarnego koka. myję się, po czym stwierdzam, że makijaż jest moim obowiązkiem - robię to dla społeczeństwa, przecież każdy nie może umrzeć na zawał. idę do kuchni mówiąc 'dzień dobry' do ścian, bo jak zwykle nikogo nie ma. parzę kawę, i siadając przy oknie obserwuję sąsiada, który od rana robi coś na podwórku. wracam do pokoju i kładąc się na łóżko mówię sama do siebie: ' no dawaj, ubieramy się '. wstaję, i podchodząc do szafy drę się na pół domu:' nie mam się w co ubrać', po czym wkładam na siebie dużą bluzę i spodnie i biorąc torbę wybiegam na autobus, w pośpiechu zakładając kurtkę. zaczynam nowy dzień - i jest trochę inny niż te kiedyś, bo w żadnej jego sekundzie nie ma Ciebie./ veriolla
|
|
|
|
Dodaj komentarz
