 |
|
Ręce się trzęsą, wargi drżą - znajomy obraz sprzed roku, czyż nie? Chciałabym spakować torbę, wsiąść w pierwszy lepszy pociąg i uciec w pizdu, zostawić to wszystko za sobą. Ale boję się o rodziców, boję się - bo to złamie im serce, a tego nie chcę. Męczę się kurwa, cholernie się męczę. Nie zamykając starego rozdziału rozpoczęłam drugi, porównując przeszłość z teraźniejszością. Błędy odbijają się echem na wszystkim. Nie mam już kurwa siły, babcia by wiedziała co zrobić, ale kurwa ją też zabrał do siebie. To jest takie trudne, ten ból który w tym momencie rozpierdala od środka. Ja pierdole, myślałam, że to już jest za mną - myliłam się jak zawsze/ASs
|
|
|
|
"Wszystko się zmienia. Już nie jest tak jak dawniej. Przestajesz normalnie funkcjonować. Przyznaj się, tęsknisz za nim. Każda noc bez niego sprawia Ci ból, który dostrzegasz kiedy on jest daleko od Ciebie. Kochasz, choć boisz się odezwać. Boisz się tego, że już nigdy na siebie nie spojrzycie."/ASs
|
|
|
|
Siedzisz i łzy bezsilności płyną w dół Twojej twarzy, nie umiesz ich zahamować ba, nawet nie chcesz. Ulatuje z Ciebie cały spokój, siedzisz zamknięta w pokoju, ze słuchawkami na uszach i analizujesz. Chociaż w sumie nawet to Ci nie wychodzi, więc siedzisz i piszesz ten bezsensowny wpis z nadzieją, że może on Ci pomoże - nie pomaga. Więc siedzisz dalej wpatrzona w ściane i nic nie możesz z tym zrobić. Twoje wkurwienie miesza się z żalem. Kolejne łzy kapią mocząc klawiaturę. Masz dość, tak konkretnie. Znowu nachodzą Cię te chujowe myśli, w słuchawkach Bonson. Boże, pomóż./ASs
|
|
 |
|
Coś pękło nagle w mojej duszy. Wybuchłam i nie kontrolowałam swoich słów. Nie zważałam uwagi na żadne emocje, które mi towarzyszyły. Nie chciałam tego robić. Czułam, że od wewnątrz niszczy mnie energia i ból. Czułam, że jestem wrakiem człowieka choć nie przyznawałam się na głos do tego. Po policzkach zaczęły płynąć łzy. Słowa stawały się niewyraźne, a ja zaczęłam upadać coraz bardziej. Emocje uchodziły z mojego ciała. Toksyna, którą zatruwałam się przez ostatnie miesiące powodowała, że doszczętnie skaziłam swoją duszę kłamstwami, bólem, smutkiem, który połączyłam z domieszką nienawiści. Krzyczałam sercem choć nie było słychać tego co chciałam. Krzyczałam słowami choć barwa głosu stała się neutralna. Krzyczałam duszą chociaż nikt nie słyszał tego co chciałam przekazać. I pomimo, że eksplodowałam i pozwoliłam sobie na kwadrans słabości to czuję, że moja niezależność i upartość jeszcze nie stoczyła tej jednej walki - najważniejszej walki na śmierć i życie.
|
|
|
|
Chujowy dzień, chujowe wszystko. Tęsknie cholernie. Kocham Cie < 3/ASs
|
|
|
|
"Idziemy przez ten świat samotnie, ale jeśli mamy szczęście, to przez jedną chwilę należymy do kogoś i ta jedna chwila pozawala nam przetrwać całe wypełnione samotnością życie "/ASs
|
|
|
|
No to odm jutra zaczynamy ćwiczyć :) Chuj, że nie wiem czy dam radę, ale motywacja jest, a ostatnio jak czegoś chcę to dążę do tego, więc może i to się uda ;)/ASs
|
|
|
|
Jeszcze tylko kilkanaście godzin i znowu będę miała Cię obok siebie. < 3/ASs
|
|
|
|
Siadłam w kuchni, puściłam smęty, a z moich oczu powoli, jedna za drugą zaczęły spływać łzy. Boje się, boję się tych świąt, kiedy zamiast w 6 osób, do stołu usiądziemy w 4, kiedy wasze krzesła będą puste. Odeszliście tak nagle, w przeciągu 2 lat i 2 tygodni. Boli cholernie. Boje się też tego, że stracę i Ciebie, że wyjedziesz kiedyś ode mnie i już więcej Cię nie zobaczę. Boje się jutra, tego jak zachodzi słońce. Boje się, że przez śmierć stracę znowu kogoś bliskiego. Boje się śmierci, bo przychodzi tak nagle. Jestem szczęśliwa, ale strach jest we mnie cały czas./ASs
|
|
 |
|
"Trochę się zdenerwowałam, a trochę mi się zrobiło smutno. Zawsze jest mi smutno, kiedy się przekonuję, że oceniłam kogoś za wysoko." - Joanna Chmielewska "Klin"
|
|
 |
|
Mija Cię w pośpiechu blisko setka osób wracających z utęsknieniem do domu lub biegnących na popołudniowy trening. Typowy marcowy dnień otoczony deszczową aurą. Tylko z Tobą nie jest jak na co dzień, prawda? Stoisz niezdolny do jakiegokolwiek ruchu. To dość irracjonalne, że serce złamało Ci się z hukiem, a nikt nie zauważył, nie podbiegł z pomocą. Nawet czas wciąż biegnie tym samym tempem.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
