 |
|
wciąż mam przed oczami spotkanie z nią. przytuliła mnie i zaczęła klnąć na własnego przyjaciela. widzę także wyobrażenie z ostatniej nocy. tak nagle się pojawił. nie rozumiem..
|
|
|
|
chcę opisać co czuję. szukam odpowiednich słów i nie mogę ich znaleźć. nie potrafię. pustka.
|
|
|
|
mam szansę zostawić to wszystko. wsiąść do pociągu i odjechać do lepszego miejsca. położyć się na plaży ze słuchawkami w uszach i choć na chwilę zapomnieć o teraźniejszości. ale jak zawsze, gdy jestem bliska spełnieniu marzenia, szybko zostaje sprowadzona na ziemię. wciąż muszę tu być. ale już niedługo. za kilka dni wstanę, wezmę plecak i bez żalu wyjadę
|
|
|
|
boje się. to nie jest normalne. boję się samej siebie, swoich myśli. nachodzą mnie najróżniejsze lęki. czuję jak ktoś obserwuje każdy mój ruch. gdziekolwiek jestem to wciąż się powtarza. czuję skierowane na mnie spojrzenia obcych ludzi. ale najgorsze są noce. zostaję całkiem sama, w ciemności i ciszy. boję się zamknąć oczy. na jakikolwiek dźwięk reaguję krzykiem. nie potrafię tego wszystkiego określić. nie wiem co robić. boję się.
|
|
|
|
4:28 nie mogę zasnąć. wyobrażam sobie, że jest tu ze mną. że spełniło się jego życzenie o wspólnie spędzonej nocy. patrzę mu w oczy. on jak zawsze nie widzi moich wyraźnie. obserwuję, jak powoli unosi kąciki ust. jest obok. nuci swoje, moje, nasze ulubione piosenki. bezczelnie łaskocze. marudzi, narzeka, kłóci się. otula ramieniem. nie muszę się niczym martwić. po prostu jest obok. lecz to tylko wyobraźnia i głupia nadzieja, że jeszcze kiedyś tak będzie.
|
|
|
|
Znowu wskrzeszam te wspomnienia, to coś jak ból nałogu. Nie chcę marzyć ani śnić, nie mów że bez powodu. [...] Jestem jak dziecko we mgle zgubione w zdarzeń tłumie. Iskra nadziei się tli, choć nie dostrzegam słońca. Prawdziwa miłość ? Niee ... nie umiera do końca. Nosiliśmy się do czasu, dostałem słoną lekcje [...] To nie były zwykłe dni, chore okoliczności. A ja łudzę się, że to tylko taki sprawdzian miłości. I szczerze żałuję, że tak wyszło między nami. Kiedy myślę o tym, zawsze oczy zachodzą mi łzami. / Chada
|
|
|
|
znasz ten moment, gdy jest tak źle, że zaczynasz samą siebie okłamywać, że jest inaczej? stwarzasz inna rzeczywistość - idealną, nieskażoną jakimkolwiek bólem. każdy dzień zaczynasz w zakłamaniu, że będzie idealny. zakrywasz cienie pod oczami, przyklejasz uśmiech, wmawiasz sobie dobre rzeczy. wszystko idzie idealnie, do czasu, gdy ktoś cię nie zapyta "co u ciebie?". odruchowo odpowiadasz, że jest dobrze, wszystko ok. i w tym momencie uświadamiasz sobie, że tak nie jest. czujesz ukrywany przez cały dzień ból, ale wciąż nie dajesz go po sobie poznać. jedynie wieczorami, gdy zostajesz całkiem sama, nie masz już siły na więcej i płacząc obwiniasz się jak słaba jesteś.
|
|
|
|
może za bardzo się starałam? może za bardzo chciałam być najlepsza? może za mocno mi zależało? może przesadzałam? może coś źle powiedziałam? może powinnam mieć bardziej wyjebane? może za bardzo się interesowałam? może byłam zbyt czuła? może cała wina leży we mnie? może
|
|
|
|
zamykam oczy i przypominam sobie te najwspanialsze chwile, które przeżyliśmy. łzy wylewają się z oczu, a tęsknota rozpierdala od środka. za wszelką cenę chcę, by to wszystko powróciło. by te wszystkie wspólnie przeżyte sekundy powróciły na nowo. a najgorsze w tym wszystkim jest to, że w to wierzę, że mam choćby najmniejszą iskierkę nadziei, że to kiedyś powróci.
|
|
|
|
przepraszam, że jestem chora.
|
|
|
|
stoję nieruchomo. przede mną jest śpiewnik, którego słowa doskonale znam. słyszę kolejne dźwięki. przybliżam się do mikrofonu. zamykam oczy. mogę wyśpiewać wszystko co czuję, wszystko czego nie jestem w stanie powiedzieć. bez martwienia się o nietrafione dźwięki. najważniejsze są te 4 minuty, wszystko inne przestaje się liczyć. kocham to.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
