 |
Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć...
|
|
 |
życie się zmienia nie pozwól aby twoje życie brnęło w stronę cienia...
|
|
 |
Z każdym kolejny dniem jakąś cząstkę siebie tracę,ale takie jest już życie , ja nic na to nie poradzę.Szara rzeczywistość pochłania zwykłych ludzi, bo życie to koszmar , nikt Cię z niego nie obudzi.Więc po co się trudzić , po co żyć jak ideał ,
co byś nie zmieniał , nie ułoży sie w poemat.
|
|
 |
wciąż szukam odpowiedzi, a w głowie mam zamieć,
czy wszystkich was ranię? bo zawodzi mnie już pamięć,
biegnę i biegnę, mam wiele do osiągnięcia,
chciałabym lepsze życie od samego poczęcia...
|
|
 |
Nie zapomnę pierwszych błędów bo inaczej robić mogłam.
Nie zapomnę nigdy żalu gdy na bliskich się zawiodłam.
Nie zapomnę pewnych ludzi choć za nimi już nie tęsknie.
Nie zapomnę trudnych dni i tych kiedy było pięknie...
|
|
 |
Gdy ktoś się gubi, ktoś go odnajduje.
Czasem trzeba tylko być nie odwracać się w tył
I żyć nie będąc kimś ale będąc sobą.
Akceptując nie znając siebie nie możesz wiedzieć co to znaczy być...
|
|
 |
Nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku, z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.
|
|
 |
Czasami chciałabym być kimś innym. Czasami chciałabym być wredną, zimną suką dlatego, że może wtedy nic bym nie czuła. Na niczym by mi nie zależało, do niczego bym się nie przywiązała, za niczym bym nie tęskniła...
|
|
 |
To już prawie rok jak nie ma Cię...tak trudno jest zacząć nowy dzień...
|
|
 |
czasami bywają tak bardzo złe dni, że chce się przestać istnieć przynajmniej na moment. wszystko co zrobimy wychodzi nam gorzej niż zwykle. bo przewrócimy kubek z poranną kawą zalewając notatki które robiliśmy pół nocy, bo zgubimy klucze, bo ostatni autobus właśnie nam ucieknie. bo wszystkie rzeczy, które staraliśmy się zrobić dobrze wyszły źle.
|
|
 |
jestem w kropce. jestem w kropce nie od dziś-od dawna. chcę to przerwać, ale to ciągnie się miesiącami jak guma do żucia. sama już nie wiem jaki jest dzień, co dziś mam w planach. chodzę nieobecna, zamyślona i zmęczona. ludzie próbują coś do mnie mówić, ale ja nie mam ochoty z nikim rozmawiać. zgubiłam się gdzieś w codzienności.
|
|
 |
Przychodzą takie dni w życiu człowieka, kiedy każdy krok bywa kolejną żywą raną na sercu. Kiedy żyje się i oddycha na niby.
|
|
|
|