 |
|
(część 4.) Bądź zawsze blisko tych, których kochasz, mów im głośno, jak bardzo ich potrzebujesz, jak ich kochasz i bądź dla nich dobry, miej czas, aby im powiedzieć "jak mi przykro", "przepraszam", "proszę", dziękuję" i wszystkie inne słowa miłości, jakie tylko znasz. Nikt Cię nie będzie pamiętał za Twoje myśli sekretne. Proś więc Pana o siłę i mądrość, abyś mógł je wyrazić. Okaż swym przyjaciołom i bliskim, jak bardzo są Ci potrzebni.
|
|
|
|
(część 3.) Gdybym wiedziała, że są to ostatnie minuty, kiedy Cię widzę, powiedziałabym "kocham Cię", a nie zakładałabym głupio, że przecież o tym wiesz. Zawsze jest jakieś jutro i życie daje nam możliwość zrobienia dobrego uczynku, ale jeśli się mylę, i dzisiaj jest wszystkim, co mi pozostaje, chciałabym Ci powiedzieć jak bardzo Cię kocham i że nigdy Cię nie zapomnę. Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu. Być może, że dzisiaj patrzysz po raz ostatni na tych, których kochasz. Dlatego nie zwlekaj, uczyń to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie doczekasz jutra, będziesz żałował dnia, w którym zabrakło Ci czasu na jeden uśmiech, na jeden pocałunek, że byłeś zbyt zajęty, by przekazać im ostatnie życzenie.
|
|
|
|
(część 2.) Osobom w podeszłym wieku powiedziałabym, że śmierć nie przychodzi wraz ze starością lecz z zapomnieniem (opuszczeniem). Tylu rzeczy nauczyłam się od was, ludzi... Nauczyłam się, że wszyscy chcą żyć na wierzchołku góry, zapominając, że prawdziwe szczęście kryje się w samym sposobie wspinania się na górę. Nauczyłam się, że kiedy nowo narodzone dziecko chwyta swoją maleńką dłonią, po raz pierwszy, palec swego ojca, trzyma się go już zawsze. Nauczyłam się, że człowiek ma prawo patrzeć na drugiego z góry tylko wówczas, kiedy chce mu pomóc, aby się podniósł.
Jest tyle rzeczy, których mogłam się od was nauczyć, ale w rzeczywistości na niewiele się one przydadzą, gdyż, kiedy mnie włożą do trumny, nie będę już żył. Mów zawsze, co czujesz, i czyń, co myślisz. Gdybym wiedział, że dzisiaj po raz ostatni zobaczę Cię śpiącego, objęłabym Cię mocno i modliłabym się do Pana, by pozwolił mi być Twoim aniołem stróżem.
|
|
|
|
(część 1.) Jeśliby Bóg zapomniał przez chwilę, że jestem marionetką i podarował mi odrobinę życia, wykorzystałabym ten czas najlepiej jak potrafię. Prawdopodobnie nie powiedziałabym wszystkiego, o czym myślę, ale na pewno przemyślałabym wszystko, co powiedziałam. Oceniałabym rzeczy nie ze względu na ich wartość, ale na ich znaczenie. Spałabym mało, śniłabym więcej, wiem, że w każdej minucie z zamkniętymi oczami tracimy 60 sekund światła. Szłabym, kiedy inni się zatrzymują, budziłabym się, kiedy inni śpią. Gdyby Bóg podarował mi odrobinę życia, ubrałabym się prosto, rzuciłabym się ku słońcu, odkrywając nie tylko me ciało, ale moją duszę. Przekonywałabym ludzi, jak bardzo są w błędzie myśląc, że nie warto się zakochać na starość. Nie wiedzą bowiem, że starzeją się właśnie dlatego, iż unikają miłości! Dziecku przyprawiłabym skrzydła, ale zabrałbym mu je, gdy tylko nauczy się latać samodzielnie.
|
|
|
|
(część 2.) Jeżeli umiesz rozmawiać z nieuczciwymi nie tracąc uczciwości lub spacerować z królem w sposób z naturalny; Jeżeli nie mogą Cię zranić nieprzyjaciele ani serdeczni przyjaciele; Jeżeli cenisz wszystkich ludzi, nikogo nie przeceniając; Jeżeli potrafisz spożywać każdą minutę, nadając wartość każdej przemijającej chwili; Twoja jest ziemia i wszystko, co na niej i co - najważniejsze synu mój - będziesz człowiekiem.
|
|
|
|
(cześć 1.) Jeżeli zdołasz zachować spokój, chociażby wszyscy go utracili, Ciebie oskarżając; Jeżeli nadal masz nadzieje, chociażby wszyscy o Tobie zwątpili, licząc się jednak z ich zastrzeżeniem; Jeżeli umiesz czkać bez zmęczenia, jeżeli na obelgi nie reagujesz obelgami, jeżeli nie odpłacasz za nienawiść nienawiścią, nie udając jednak mędrca i świętego; Jeżeli marząc - nie ulegasz marzeniom; Jeżeli rozumiejąc - rozumowania nie czynisz celem; Jeżeli umiesz przyjąć sukces i porażkę, traktując jednakowo oba te złudzenia; Jeżeli cierpisz wypaczenie prawdy przez Ciebie głoszonej, kiedy krętacze czynią z niej zasadzkę, by wydrwić naiwnych albo zaakceptujesz ruinę tego, a było treścią Twego życia, kiedy pokornie zaczniesz odbudowę zużytymi już narzędziami. Jeżeli potrafisz na jednej szali położyć wszystkie twe sukcesy i potrafisz przegrać i zacząć wszystko od początku, bez słowa, nie żaląc się, że przegrałeś.
|
|
|
|
Czy pozwolisz, że Ci powiem w wielkim skrócie i milczeniu, że Ci oddam i otworzę w ciszy serc potoków lśnieniu, słowa dwa przez sen porwane, przez noc ukryte, przez czas schwytane, słowa dwa co brzmią jak śpiew, dwa proste słowa - KOCHAM CIĘ! ;*****
|
|
|
|
Na drugim brzegu, mówiłeś... będę stał. Ramiona wyciągnę i razem zatoniemy w muzyce ciszy. Nie zabiorą już nam, szeptałeś, tych skradzionych pocałunków. Obiecywałeś tak wiele, a ja nie potrafię dojść do Ciebie. Drugi brzeg jest zbyt daleko, a żelazne nogi, już nie poniosą mnie ponad rzeczywistość.
|
|
|
|
Już nie pojmuję po co prowokujesz.
|
|
|
|
Nie mogę wierzyć w to co obiecałeś mi, każde słowo zamienia się w pył. Nie mogę liczyć choć kiedyś powiedziałeś mi, że w każdej chwili mogę podnieść krzyk. Wtedy przybędziesz, obietnice spełnisz. Wymażesz żal, pustkę mą wypełnisz. A teraz Ty widzisz moje łzy, zapominasz, że kiedyś z dna wyciągnęłam Cię. A teraz dziką satysfakcję czujesz, że moje serce zazdrością trujesz. Zdeptałeś dawno całe zaufanie, to dla mnie znaczy jedno Kochanie.
|
|
|
|
Gdy mi zimno Ciebie nie ma by ogrzać mnie, teraz mówię, Ty nie słuchasz, nie obchodzę Cię. Kiedy pragnę, kiedy wołam, uciekasz gdzieś. Kiedy proszę nie ma Cię przy mnie. Kiedy pragnę, kiedy wołam, uciekasz gdzieś. Kiedy proszę nie ma Cię przy mnie.
|
|
|
|
Miłość nie polega na wpatrywaniu się w siebie, lecz na patrzeniu razem w dal, w tym samym kierunku.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
