 |
za prawdę powiadam wam.. zawsze pozostanie pieprzony niedosyt...
|
|
 |
O trzeciej nad ranem świat, ta stara dziwka, nie ma na twarzy makijażu i widać, ze brakuje mu nosa i jednego oka. Wesołość staje się płytka i krucha, jak w zamku Poego otoczonego przez Czerwoną Śmierć. Nie ma grozy, bo zniszczyła ją nuda, a miłość jest tylko snem.
— Stephen King
Miasteczko Salem
|
|
 |
Nocą myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy...
— Stephen King
Worek kości
|
|
 |
Czasem człowiek sądzi, że ujrzał już dno studni ludzkiej głupoty, ale spotyka kogoś, dzięki komu dowiaduję się, że ta studnia nie ma jednak dna.
— Stephen King
|
|
 |
Zwykły sen, a jaki przekaz: on i słowa "Chce pomóc Ci się uwolnić od samej siebie", dziwne, czy rzeczywiste?
|
|
 |
może czas kiedyś Cię odmieni, będziesz wtedy mężczyzną odpowiedzialnym za siebie i innych, być może ten dzień jest już bliski, lecz ja w sercu noszę nadal obraz niedojrzałego dzieciaka, który dostając coś cennego prędzej czy później rzuci to w kąt, bo na oku jest coś świecącego \ joasia682
|
|
 |
wciąż i wciąż czegoś chciał, ciągle prosił o pomoc, a ja posłusznie wykonywałam polecenia, spytasz - dlaczego? odpowiedź jest prosta, a zarazem skomplikowana - bo tylko wtedy czułam się komuś potrzebna, tylko tak mogłam ukoić umysł, który wpoił mi, że najważniejsze to być komuś niezbędnym \ joasia682
|
|
 |
powiedz co w tym złego? czy grzechem jest ukazywać całą gamę zębów w szczerym uśmiechu? gorszym jest człowiek, który wokół oczu ma zmarszczki, które spowodowała wieczna radość? a łzy? czyż to nie te szczęścia powinny gościć na rzęsach? \ joasia682
|
|
 |
Chyba aż za bardzo ucieszyła mnie propozycja spotkania xD
|
|
 |
Łzy rzeką serca. Pozwól im płynąć do morza.
|
|
 |
Stała kiedyś róża na parapecie w dużym oświetlonym pokoju, stała w oknie przyozdobionym delikatną firanką upiętą fikuśnie, stała w żółtym wazonie, co dzień w świeżej wodzie, stała długo bo krzepiona życzliwym spojrzeniem, stała długo, bo upajana uczuciem i każdym wywołanym szczerym uśmiechem, aż w końcu stała jeszcze dłużej.
|
|
 |
Czasem na pozór beznadziejnymi tekstami dochodzimy do ładu, bo w ich wersach odnajdujemy samych siebie.
|
|
|
|