 |
|
straciłam talent czy po prostu się zmieniłam? często myślę, że nie potrafię już napisać niczego dobrego. czegoś, co zwróci uwagę, przyciągnie i zaciekawi. kiedyś potrafiłam. umiałam wyrazić to, co czułam odpowiednimi słowami. obecnie brakuje tego czegoś. tego, co dawało mi poczucie, że znalazłam pasję i mam jakiekolwiek zdolności. / tonatyle
|
|
|
|
gdybym mogła być przy nim każdego dnia, moje życie z przykrego zmieniłoby się w przepiękne. / tonatyle
|
|
|
|
całe życie pędzimy za szczęściem, zostawiając je w tyle. nie zauważamy, że każda sytuacja mia swoje zalety. / tonatyle
|
|
|
|
- może smutku? - nie, wódki z colą jeśli można. / tonatyle
|
|
|
|
najbardziej samotna czuję się pośród ludzi. nikt nie słucha, mało kto dostrzega, wszyscy ślepi i głusi. / tonatyle
|
|
|
|
Bo twój świat wyznaczają ludzie, których się spotyka, zdarzenia w których się uczestniczy i wspomnienia, które chce się mieć. / zanimodejde
|
|
|
|
ideałów nie ma, świat wszystkich w końcu zmienia. / tonatyle
|
|
|
|
mam ciężki charakter. potrafię zezłościć się w kilka sekund, płakać z błahych powodów, psuć komuś dzień jeśli sama mam nieciekawy. biorę wszystko do siebie i odgryzam się kiedy mogę. nie jestem idealna, nigdy nie byłam i nie będę. pogodziłam się z tym. jestem uprzejma dla tych, którzy mnie szanują. i tak już zostanie. / tonatyle
|
|
|
|
pamiętam te chwile, kiedy nie wiedziałam jeszcze, że obdarzę Cię takim uczuciem. cieszę się, że nie zrezygnowałeś, że walczyłeś o mnie do końca. bez Ciebie dalej żyłabym w pustce. Ty ją zakryłeś, nadałeś sens codzienności. dziękuję Ci za to. / tonatyle
|
|
|
|
życie ma coś z filmu. bywają momenty grozy, komedie, tragedie, najczęściej horrory. może dlatego nie kręcą już takich przerażających filmów jak dawniej? może ludziom już nic nie napędza strachu, ponieważ mają wystarczająco dużo przykrości na co dzień? / tonatyle
|
|
 |
|
"To dziwne, że mózg potrafi widzieć rzeczy, których serce nie potrafi zaakceptować."
|
|
|
|
kolejna porażka, która wywołała łzy. wiele pracy, zero efektów. bezsilna usiadła na podłodze i zaczęła rozmyślać. była samotna. nie miała w nikim wsparcia. wszyscy dookoła tylko wymagali, nie okazywali współczucia. nikt nie pomyślał, że może jest przemęczona, smutna, bezsilna. każdy widział tylko własny czubek nosa, swoje problemy. nikt jej nie pocieszał, nie powiedział, że "będzie lepiej" czy złamanego "trudno". wiedziała, że musi walczyć dalej, chociaż niechęć przerastała wszystko. / tonatyle
|
|
|
|
Dodaj komentarz
