 |
|
To nie było nic. Przez "nic" ludzie nie miewają bezsennych nocy i poranków przesyconych nadzieją po strzępkach niedokończonych snów.
|
|
|
|
Rozumiem. Zraniłam Cię zbyt wiele razy, żebyś nadal potrafił na mnie czekać. W swej naiwności myślałam, że nie odejdziesz, że mogę bezkarnie zepchnąć Cię na drugi plan, a Ty wiernie tam zostaniesz, bo mnie kochasz. Przeliczyłam się. Ludzie mówią, że nigdy nie jest za późno. Też tak sądziłam. Teraz wiem, że czasem jest i od raz podjętych decyzji powrotów nie będzie.
|
|
|
|
Chciałam być Twoja. To nie było zabawą, nie szukałam rozrywki, nigdy nie myślałam o Tobie w ten sposób. Chciałam dać Ci siebie. Z całym wachlarzem dobroci jakie byłam w stanie ofiarować, z emocjami, które tłumiłam w sobie, by potem dać im upust w chwilach namiętności. Rozczarowałam się. I choć byłam na to gotowa, nie sądziłam, że zranisz mnie tak głęboko. A teraz, gdy patrzę na Ciebie czuję jedynie wstyd, że byłam przy Tobie tak bardzo szczęśliwa.
|
|
|
|
Pamiętasz jeszcze te spędzone wspólnie chwile? Nazywaliśmy je snami, bo nic nie smakowało tak dobrze jak Twoje usta nad ranem na tylnym siedzeniu samochodu. Może byliśmy zbyt naiwni myśląc, że to będzie trwać niezależnie od konsekwencji. Może sami się w tym zgubiliśmy, zatraciliśmy rzeczywistość, a teraz oboje tęsknimy za czymś co nigdy nie miało się wydarzyć.
|
|
 |
|
"Ktoś kiedyś powiedział mi, że czasem po prostu potrzebujemy by ktoś nam towarzyszył. Bez słów. Bez zbędnych gestów. Ale ze wsparciem, jakie niesie sama obecność osoby, której ufamy. Z jego siłą, której czasem nam brakuje."
-Anna Bellon
|
|
 |
|
najgorzej jest, kiedy uciekasz od ludzi bo chcesz być sama. a kiedy jesteś sama nie możesz posiadać się z samotności.
|
|
|
|
gdyby zabieg amputacji duszy był możliwy, odkładałabym na niego od urodzenia.
|
|
|
|
kiedy jest listopad mam wrażenie, że od poniedziałku do niedzieli jest poniedziałek.
|
|
|
|
nadzieję na to, że się zmieni można porównać do tej, że jesteś w stanie poparzyć swoje usta zimnym kakao.
|
|
|
|
miło mi Cię pustko gościć w moim sercu. zaparzyć herbaty?
|
|
|
|
kiedyś moje modlitwy opierały się na prośbach. teraz opierają się na przeprosinach za to o co poprosiłam i z pełną świadomością wypuściłam z drżących rąk.
|
|
|
|
kiedy żegnałam Cię po raz ostatni czułam się podle. jakbym mordowała niemowlę. przecież taka była nasza miłość. młoda i niewinna. ale wiedziałam, że robię słusznie. wiedziałam, że będzie lepiej jak je dobije, a ono przestanie powoli oddychać nijeżeli skazane będzie na życie, które każdy dzień będzie musiało witać pustką wypełniającą jego źrenice.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
