 |
„kiedyś myślałam, ze Ci wszyscy ludzie, którzy przesiadują samotnie w Starbucksie, pisząc na laptopach, to pretensjonalni pozerzy. Teraz zrozumiałam, to po prostu ludzie, którzy dopiero gdzieś się przeprowadzili”
|
|
 |
„Nie zrozumiałam ani słowa z tego co mówiła, ale poczuła, że znam włoski na wystarczającym poziomie: Dolce, Dolce, Dolce”
|
|
 |
„Nigdy nie będę kobietą z perfekcyjnymi włosami, która może nosić białe rzeczy i się nie oblać”
|
|
 |
„Gdzieś tam istnieje inny mały dziwak, który nas pokocha, zrozumie , ucałuje nasze trzy głowy i dzięki niemu wszystko stanie się lepsze”
|
|
 |
„Ty i ja jesteśmy jak czerwone ściany. W teorii to dobry pomysł, jednak w praktyce się nie sprawdza”
|
|
 |
"Nie jestem gotowa na nowy komputer, chce odzyskać stary. W nim było całe moje życie..."
|
|
 |
„Uświadomiłam sobie, że każda dwudziestoparoletnia dziewczyna jest wspaniała, dopóki nie zobaczysz jej z mężczyzną, który złamał Ci serce”
|
|
 |
„Wydałam 40 000$ na buty i nie mam gdzie mieszkać? Zostanę starą kobietą mieszkająca w swoich butach”
|
|
 |
"Nie zapomnij zakochać się najpierw w sobie samej"
|
|
 |
"Miłość to nie zawsze jest coś, co nam się przydarza. Czasem to coś, co sami musimy sobie zrobić.
Ważne tylko, żeby nie robić tego byle jak. Nie zadowalać się relacją, która „może być”. Mężczyzną, który „jest ok.”. Pranie w rękach też jest ok., ale jakoś wygodniej użyć do tego pralki.
Jasne, że są ludzie, którzy wolą być nieszczęśliwi we dwoje niż trwać w pojedynkę. Którzy angażują się w średnio udane relacje, bo dzięki temu jest im raźniej, wygodniej. Owszem, tak się zagłusza samotność, ale nie wygrywa życia. W związku trzeba iść na kompromisy, ale w miłości nigdy. Albo robisz to na sto procent, albo nie rób wcale. I nawet, jeśli długo już czekasz, pamiętaj – na najlepsze zawsze trzeba poczekać. Byle co może wziąć każdy. A Ty musisz wierzyć, że zasługujesz na więcej."
|
|
 |
"(..)sztuka - jedyna rzecz, która daje człowiekowi radość i broni go przed przekleństwem samotności. Nie wolno wątpić w sztukę, bo potem nic już nie zostaje, bo tylko sztuka jest jedynym ludzkim i czystym dźwiękiem w tym piekle hałasu i wściekłości…"
-Marek Hłasko, 'Powiedz mi, kim byłem'
|
|
 |
Wydaje mi się, że czasem bała się kochać. Była jedną z osób, które lubią rzeczy konkretne, jak ocean. Coś co możesz pokazać i wiesz, co to jest. Chyba dlatego zawsze ciężko jej było wierzyć w boga. I myślę, że właśnie z tego powodu broniła się przed miłością. Nie mogła jej dotknąć."
-Carrie Ryan
|
|
|
|