 |
|
Może prawdziwe uczucie to nie nagły płomień, trzęsienie ziemi. Może wystarczy dotknięcie dłoni, silny uścisk ramion, łagodny głos. I może nie od razu zmienia świat, a jedynie dwa życia na lepsze, trochę spokojniejsze i nie tak strasznie samotne.
|
|
|
|
Nie wolno tracić nadziei, dopóki człowiek żyje z człowiekiem
|
|
|
|
Akceptacja to największy komplement, jaki można otrzymać
|
|
|
|
Tak naprawdę w życiu nie ma nic cenniejszego niż radość w oczach osoby na której Ci zależy.
|
|
 |
|
proszę, powiedz tylko słowo. uwierz we mnie znowu, jak nikt. tylko tu i tylko z Tobą, z Tobą chce na nowo,
znów być, być kimś.
|
|
|
 |
Czemu to robimy, co? Mam na myśli ludzi w ogóle. Dlaczego interpretujemy każde przykre zdarzenie jako wielką, czarną strzałę wymierzoną prosto w nas i udowadniającą naszą bezwartościowość? | Sophie Hannah
|
|
|
|
Miałam wrażenie, że mogę całować wszystkie usta świata, ale i tak tylko jedne będą pasować do moich.
|
|
|
|
Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają. |
Charlotte Nieszyn Jasińska
|
|
|
|
''Jeśli to nie jest miłość - cóż ja czuję?
A jeśli miłość - co to jest takiego?
Jeśli rzecz dobra - skąd gorycz, co truje?
Gdy zła - skąd słodycz cierpienia każdego?
Jeśli z mej woli płonę - czemu płaczę?
Jeśli wbrew woli - cóż pomoże lament?
O śmierci żywa, radosna rozpaczy,
Jaką nade mną masz moc. Oto zamęt.
Żeglarz, ciśnięty złym wodom dla żeru,
W burzy znalazłem się podarłszy żagle,
Na pełnym morzu, samotny, bez steru.
W lekkiej od szaleństw, w ciężkiej od win łodzi,
płynę nie wiedząc już sam, czego pragnę,
w zimie żar pali, w lecie mróz mnie chłodzi.'' Francesco Petrarka
|
|
|
|
''We've never been so close to be so far. There's millions of reasons, there is no way out.
Shall we give up so easy?'' | Nigdy nie byliśmy tak blisko, aby być dalej.
Jest milion powodów, nie ma wyjścia.
Czy powinniśmy poddać się tak łatwo?
|
|
|
|
''Zapomniałem nakręcić czas. I zapomniałem rozpocząć nowy dzień.
W zagubionej przestrzeni trwam.
Cały świat płynie obok gdzieś. A może ja jestem opowieść
zmęczonych ust, znudziłem się Bogu w połowie. Jeszcze raz mógłbym zmienić kształt,
rozpiąć skrzydła i frunąć nie zważając na strach.
Jeszcze raz, przecież sposób znam.
Tylko nie mam już siły.
Tylko nie wiem jak.'' | Coma ♥
|
|
|
|
Dodaj komentarz
