 |
|
"Smutek to emocja, której możesz zaufać. Jest silniejszy niż
wszystkie inne. Przy smutku radość wydaje się chwilowa i niepewna.
Smutek trwa dłużej, jest trwalszy i z taką łatwością zastępuje pozytywne
uczucia, że nawet nie poczujesz zmiany, gdy znajdziesz się w jego
okowach. Jakże zaciekle walczymy o szczęście, a kiedy wreszcie mamy
tę ulotną radość w rękach, trzymamy ją krótko i zaraz spływa między
palcami jak woda. Nie chcę trzymać wody. Chcę trzymać coś twardego
i solidnego. Coś, co potrafię zrozumieć. Rozumiem smutek i dlatego mu
ufam. Naszym przeznaczeniem jest czuć przygnębienie, choćby tylko po
to, żeby chronić się przed ściemą szczęścia. Będę znać tylko ciemność;
może kluczem jest uczynić z tego sztukę."
|
|
 |
|
"W domach stojących jeden przy drugim wzdłuż ulicy nie ma
Boga. Ciekawe, czy Bóg odszedł z tego miejsca i schował nas za
woalem, żebyśmy cierpieli sami. To ulica z koszmaru. Ludzie ze świata
zewnętrznego nie zdają sobie sprawy z naszego istnienia. Nie chcą o nas
wiedzieć. Jednak nasze domy stoją, nawet jeśli są bliskie tego, by runąć
pod ciężarem grzechu, jaki w sobie kryją. "
|
|
 |
|
Żałosne jest to coś,
co nazywamy życiem.
|
|
 |
|
"Co się dzieję z osobą, kiedy jej własny umysł stał się jej wrogiem? Nie wiem i boję się dowiedzieć."
|
|
 |
|
Introwertyk próbujący zmienić się na lepsze.
|
|
 |
|
Optymistka próbująca pomóc osobom, które patrzą na swoje życie z obrzydzeniem.
|
|
 |
|
Ktoś mi kiedyś powiedział, że cierpienie
stanowi doskonałą inspirację. Niestety, miał rację.
|
|
 |
|
"Idź więc, są światy inne niż ten"
|
|
 |
|
Życie jak poker? Może i tak, czasem trzeba spasować.
|
|
 |
|
Czemu tak bardzo boli cię to, że też chcę zarobić na chleb?
|
|
 |
|
Kocham sarkazm bo mogę dzięki niemu obrażać każdego bezkranie.
|
|
 |
|
Szanuję każdego ale.. jednak nie. Nie szanuję nikogo, nikogo poza tą osobą. Tą jedyną.
|
|
|
|