|
To pierwsze święta bez ciebie.Pierwszy raz ktoś inny zaczął modlitwę, ktoś inny wymawiał te wszystkie słowa.I nie było cię tam, gdzie zwykłaś siedzieć, nie było nawet twojego ducha. Nie umiałam cię poczuć,nie umiałam zobaczyć tego,że jesteś, że zawsze nas obserwujesz. Tak bardzo za tobą zatęskniłam, nie wiedziałam co mam zrobić z widelcem w mojej dłoni, zapomniałam, że powinnam zjeść wszystko,bo przecież zawsze mi o tym mówiłaś.I siedząc tak, wszystko do mnie wracało. Te wszystkie dobre chwile,te wspomnienia, te poprzednie święta, kiedy byłaś na wyciągnięcie ręki. Teraz muszę szukać cię gdzieś w swojej pamięci, gdzieś, gdzie nie dociera światło, gdzie każde wypowiedziane słowo skrupulatnie czeka na swoją kolej,aby uśmiercić moją duszę. Te święta są takie puste,wcale nie dlatego, że za oknem nie ma śniegu i pada deszcz, wcale nie dlatego, że mimo głodu nie mogę patrzeć na tę górę jedzenia. W te święta zabrakło tej wyjątkowej duszyczki, która potrafiła rozjaśnić każdą ciemność/black-lips
|
Dodaj komentarz
