 |
|
zapraszam Cię na kolację.
posprzątam mieszkanie.
wyrzucę pety z popielniczki,
zbiją akwarium ze starymi wspomnieniami,
pozamiatam śmieci życia,
zgarnę kurz z miłości.
słońce leniwie ciągnie się po moim stole,
księżyc śpi pod podłogą,
gwiazdy sypią na nas iskry,
a niebo spadam nam na głowy.
jest doskonale.
brakuje jeszcze tego,
aby rozstąpiła się ziemia.
wtedy wiedziałbyś,
że to wszystko to przepis na
miłość perfekcyjną.
|
|
|
|
teraz wiem, że potrafię zapomnieć. pokochać na nowo ..
|
|
|
|
chcesz czekać do jutra? pomyśl ..
|
|
|
|
Powstrzymałam w sobie to wszystko, co kiedyś było nie do powstrzymania. Tylko łzy ... {B.R}
|
|
|
|
Dogoniłam siebie. Uczyniłam tak wiele, by tego dokonać i mam nagromadzoną siłę do przetrwania kryzysów, które na pewno nadejdą niczym letnie burze, zmywające kurz z rozgrzanych ulic, i będę oddychać nową nadzieją. Wypływam na mielizny. {B.R}
|
|
|
|
Czy mogę już sobie zaufać? Nadal jestem zbyt blisko. Namacalnie, na wyciągnięcie ręki. {B.R}
|
|
|
|
Samotność jest zniewalająca, zabija miłość, zabija osobowość.
|
|
|
|
ach, te bezsenne noce, kiedy w ciemnościach na wyciągnięcie dłoni dotykam swego lęku. {B.R}
|
|
|
|
Spać.
Przespać rok,
siedem lat,rubinowe w polach chabry śnić...
Śnić.
Bo tu nic,
tylko śmierć,
usychanie tkanek,
rozpacz,
że Ty nie kochasz mnie.
|
|
|
|
sam sobie narysuj świat. coś nie podoba Ci się? to sobie to zdrap.
|
|
|
|
serce, to nie serce. to tylko kawał mięsa.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
