 |
'i w tym całym syfie w którym żyje na co dzień dostaje wiadomość od Ciebie. i chcesz wyjść, pogadać, na fajkę, na piwo, kończymy przy 4 piwach i paczce fajek, gadamy, śmiejemy się jakby miesiąc 'niegadania' nic dla nas nie znaczył, jakby go nie było i znów zbijamy sobie piątki i znów tylko my rozumiemy swoje sarkastyczno-ironiczne docinki, dziękuje'
|
|
 |
zostań potrzebuje cię tu, to co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół
|
|
 |
nie mam pojęcia co się stało ze mną, coś zmieniło światło w ciemność
|
|
 |
spójrz na świat z moich oczu, będziesz chciał je zamknąć
|
|
 |
ciągły smutek, przygnębienie, poczucie nicości, pustka rozdzierająca mnie na kawałki. prościej? nie daje sobie rady
|
|
 |
To nie był zwykły płacz. To była pustka i żal.
|
|
 |
Nigdy nie błagaj o miłość. Lepiej, żeby miał Cię w dupie niż kochał i pisał z litości.
|
|
 |
Płacz jest potrzebny, bo oczyszcza. Nie tylko oczy, ale i duszę.
|
|
 |
Wiesz co jest najgorsze? On nie ma szansy mnie poznać. Ja jestem tu, on tam. Nie widzi mnie, jak się zachowuję. Może nie wie nawet jak wyglądam, a z ostatniego spotkania zapamiętał tylko łzy w moich oczach.
|
|
 |
Napisał do mnie, a ja czułam jak powoli moje serce zaczyna znowu żyć. Wskrzesił mój uśmiech i napełnił życiem oczy.
|
|
 |
Ideał : Gdy odchodzę od niego obrażona - idzie za mną. Gdy patrzę na jego usta - całuje mnie. Gdy go popycham i biję - chwyta mnie i nie puszcza. Gdy zaczynam do niego przeklinać - całuje mnie i mówi, że kocha. Gdy jestem cicha - pyta co się stało. Gdy go ignoruję - poświęca mi swoją uwagę. Gdy go odpycham - przyciąga mnie do siebie. Gdy mnie widzi w najgorszym stanie - mówi, że jestem piękna. Gdy zaczynam płakać - przytula mnie i nie odzywa się słowem. Gdy widzi jak idę - podkrada się za mną i przytula. Gdy się boję - ochrania mnie. Gdy kładę głowę na jego ramieniu - nachyla się i mnie całuje. Gdy kradnę jego ulubioną bluzę - pozwala mi ją zatrzymać i spać z nią w nocy. Gdy mu dokuczam - on też mi dokucza i sprawia, że się śmieję. Gdy nie odzywam się przez długi czas - zapewnia mnie, że wszystko jest dobrze. Gdy patrzę na niego z wątpliwością - uzasadnia. Gdy łapię go za rękę - łapie moją.
|
|
 |
Nie mam w archiwum rozmów z Nim, bo nigdy nie przypuszczałam, że nie pojawią się następne. potrafiłabym opisać nasz pierwszy pocałunek co do każdego pociągnięcia nosem w gwałtownym oddechu, lecz nigdy nie umiałabym unaocznić ostatniego, bo nie miał nim być. nie pamiętam, jak odchodził, nie wiem, kiedy zamknął za sobą drzwi, nie wiem co mówił. odgłos pękającego serca zagłuszył każde z Jego słów.
|
|
|
|