 |
|
Tak, jestem szczęśliwa. Każdy promień słońca rozświetla bladą, piegowatą twarz. Mimowolnie na twarzy pojawia się uśmiech pełen szczerości i szczęścia. Oczy, aż promieniują iskrami radości, które widać na pierwszy rzut oka. Serce wariacko przyspieszone, o mało nie wyrwie się z klatki piersiowej. Endorfina w mózgu powoduje te wszystkie najlepsze, pozytywne emocje. Krew szybko pulsuje przepływając przez każde naczynie krwionośne. Zmysły dają odczucie bezgranicznego szczęścia. Szczęście daje nam wiele cech, których nigdy wcześniej nie odkryliśmy. I to jest cudowne. Jedno uczucie, które nadaje światu cieplejszych barw- szczęście.
|
|
|
|
I pamiętaj tylko jedno: byłeś cholernie ważny, najważniejszy w tym całym syfie zwanym życiem.
|
|
|
|
Pamiętaj, że to wszystko to złudzenie i kłamstwa. Iluzja pośród prawdziwych zdarzeń. Zgubiliśmy wszystkie możliwe granice. To świat pełen obietnic, ulotnych chwil. Sekunda po sekundzie płynie czas. A my zatracamy się, co raz to bardziej i bardziej.
|
|
|
|
Straciłam nadzieje, straciłam Ciebie. Straciłam wszystko.
|
|
|
|
Pragnę Cię. Gdzie jesteś do cholery? Swoją obecnością sprawiałeś, że byłam najszczęśliwsza. Dziś jestem bardziej samotna, zagubiona i cholernie inna. Gdzie jesteś? Wróć, proszę..
|
|
|
|
Słychać już tylko mój cichy szept odbijający się echem pośród pustych, czterech ścian.
|
|
|
|
Powiedz, co kryje się w tych rozszerzonych źrenicach, kiedy wpatrujesz się we mnie. Powiedz, dlaczego Twoje usta, aż kipią by poczuć smak moich ust. Powiedz, czemu Twoje dłonie błądzą tak obsesyjnie po moim ciele. Powiedz, dlaczego Twoje serce momentalnie przyspiesza swe bicie, gdy zbliżam się do Twej klatki piersiowej. Powiedz, czemu Twe spojrzenie jest takie euforyczne, pełne emocji, a zarazem przeszywające na wskroś. Powiedz, dlaczego masz w sobie delikatną nutę tajemniczości. Powiedz, czemu jesteś istotą jednocześnie idealną i perfekcyjną zarazem. Proszę, powiedz mi dlaczego..
|
|
|
|
Straciłam równowagę. Zlatuję w wir przepaści, z którego nie ma już wyjścia. Nie ma już dla mnie ratunku. To niemożliwe.
|
|
|
|
Co zrobisz, gdy pojawię się przed Twoimi oczyma? Co poczujesz widząc mnie zapłakaną i cholernie drżącą z zimna? Powiesz coś? Czy może czule przytulisz? Może zaczniesz krzyczeć, że to nie ma sensu. Może zaczniesz powtarzać mi znów, że jestem naiwna i głupia. Może każesz mi odejść. Może nie chcesz nigdy więcej na mnie patrzeć. Odejdę. Nie będę czuła już niczego. Będę pusta, moje serce będzie puste. Będę ogołocona z uczuć. Nie będę miała nic. Będę nikim.
|
|
|
|
Mam nadzieję. A Ty jej nie masz? Opowiedz mi, w jaki sposób żyjesz. W jaki sposób kochasz. W jaki sposób jesteś jeszcze na tym świecie. W jaki sposób patrzysz. W jaki sposób trwasz przy mnie. Opowiedz..
|
|
|
|
Czy czujesz coś jeszcze? Choć odrobinę? Powiedz coś. Nie słyszę żadnego słowa padającego z Twoich ust. Milczysz. Czy jest coś nie tak? Proszę, odpowiedz..
|
|
|
|
Jestem. Płaczę. Cierpię. Krzyczę. Kocham. Ranię. Nienawidzę. Gubię się. Pragnę. Czuję. Tęsknie. Próbuję. Zależy mi. Boję się. Tracę zmysły. Jestem na dnie. Jestem nikim. Znikam. Nie ma mnie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
