 |
Urodziłam się optymistką, to świat nauczył mnie pesymizmu.
|
|
 |
Najtrudniej traci się coś, co dotąd powoływało nas do życia, coś, co powodowało na twarzy uśmiech, rzecz, do której cholernie się przywiązaliśmy i człowieka, którego pokochaliśmy.
|
|
 |
Nauczę Cię kochać, bo ranić już potrafisz.
|
|
 |
Nie chce tego tak zakończyć. Nie musimy być razem, nie musimy się przyjaźnić. Wystarczy, że na ulicy powiesz mi zwykłe cześć. Nie udawajmy że się nie znamy
|
|
 |
Wybacz, że się wycofałam. To całe czekanie i staranie się jest żałosne, więc spokojnie patrz jak odchodzę. Już nie wrócę, przepraszam.
|
|
 |
Depresja? Nigdy nie dam się tej dziwce.
|
|
 |
wiesz, raczej nie jestem gotowa na to, abyś był nikim w moim życiu.
|
|
 |
szkoda, że nie wiesz jak boli takie olewanie w chwilach, gdy Cię potrzebuję.
|
|
 |
To przyjaźń? może lepiej o tym nie mówmy.
|
|
 |
poróżniła nas tylko jedna rzecz, jedno mówiło że kocha, a drugie kochało.
|
|
 |
bycie niczyją, nie motywuje do codziennego wstawania z łóżka.
|
|
 |
Dylemat, kiedy mamy komuś wile do powiedzenia, ale lepszym rozwiązaniem jest milczenie.
|
|
|
|