 |
|
żale przychodzą w różnych rozmiarach i rodzajach. Niektóre są małe, jak kiedy zrobimy złą rzecz z dobrego powodu. Niektóre są większe, jak kiedy zawiedziemy przyjaciela. Niektórzy z nas uciekają od swoich wyrzutów sumienia, podejmując dobrą decyzję. Niektórzy z nas mają mało czasu na żal, bo patrzą w przyszłość. Czasami musimy walczyć, żeby poradzić sobie z przeszłością, a czasami musimy zakopać nasz żal, obiecując, że zmienimy nasze postępowanie. Ale nasz największy żal nie dotyczy rzeczy, które zrobiliśmy, ale tych, których nie zrobiliśmy. Rzeczy, których nie powiedzieliśmy, które mogły ocalić kogoś, na kim nam zależy. Szczególnie, gdy widzimy ciemną chmurę zmierzającą w ich stronę.
|
|
|
|
Nadchodzi czas, kiedy życie schodzi z kursu. W tej beznadziejnej chwili, musisz wybrać swój kierunek. Będziesz walczyć, żeby pozostać na ścieżce? Inni powiedzą ci, kim jesteś? Czy sam się określisz? Będziesz prześladowany przez swoją decyzję? Czy ogarniesz swoją nową ścieżkę? Każdego ranka decydujesz, czy iść dalej, czy po prostu się poddać.
Nadchodzi czas, kiedy życie schodzi z kursu. W tej beznadziejnej chwili, kim będziesz? Czy zburzysz swoje mury i znajdziesz pocieszenie w kimś nieoczekiwanym? Wyjdziesz temu na przeciw? Odważnie stawisz czoła swoim największym strachom? I pójdziesz do przodu z wiarą. Czy ulegniesz ciemności swojej duszy?
|
|
|
|
Patrzyliście kiedyś na swoje zdjęcie i widzieliście nieznajomego w tle? Zastanawialiście się ilu nieznajomych ma was na zdjęciach, W ilu chwilach z życia innych ludzi, uczestniczyliśmy, czy jesteśmy częścią kogoś życia, kiedy jego marzenia się spełniają, czy kiedy umierają. Czy próbujemy się tam dostać, jakbyśmy byli przeznaczeni, żeby tam być, albo czy zdjęcie było zrobione znienacka. Tylko pomyślcie, możecie być dużą częścią życia kogoś innego i nawet o tym nie wiedzieć
|
|
|
|
Czy ta ciemność ma imię? To okrucieństwo, ta nienawiść. Jak nas znajduje? Czy wkrada się w nasze życia, czy szukamy jej i ogarniamy? Co się z nami stało? Wysyłamy nasze dzieci w świat tak jak wysyłamy młodych mężczyzn na wojnę, z nadzieję, że wrócą cali. Ale wiedząc, że niektórzy zgubią drogę. Kiedy zgubimy naszą drogę? Pożartą przez cienie, połkniętą całą przez ciemność. Czy ta ciemność ma imię? Czy to twoje imię?
|
|
|
|
Poza mrokiem, który mnie otacza, czarny jak bezkresna otchłań. Myślę, że istnieje Bóg dla mojej niepokornej duszy. Która nie ugnie się smagana losem, nie drgnie, nie załka. Moja głowa krwawi, ale nie ugina się. Zza miejsca gniewu i łez wyłania się z mroku koszmar. Groźba sprzed lat szuka mnie, a kiedy znajdzie, nie ulęknę się. To bez znaczenia jak nikła jest szansa i jakimi konsekwencjami jest obciążona. Jestem władcą mojego losu. Jestem sterem mojej duszy
|
|
|
|
W tym roku udało mi się zdobyć wszystko, czego chciałam i wszystko o czym marzyłam… Ale gdzieś po drodze straciłam nawet więcej
|
|
|
|
Czas wszystko zabiera, czy tego chcesz czy nie. Czas wszystko zabiera, czas wszystko znosi... A na końcu… Jest tylko ciemność. Czasami znajdujemy innych w tej ciemności, a czasami znów ich tam gubimy
|
|
|
|
Kiedy tak wielu ludzi jest samotnych, byłoby niewybaczalnym egoizmem, być samotnym samotnie
|
|
|
|
Wygląda na to, że wszystko we wszechświecie ma swój porządek... W ruchach gwiazd i obrotach Ziemi i w zmianach pór roku. Lecz życie człowieka zawsze jest pełne chaosu. Każdy zajmuje swoją pozycję, próbując się w tym jak najlepiej odnaleźć, widząc błędne motywy innych i swoje własne
|
|
|
|
Czasami zdarza się, że chwila stabilizuje się, zatrzymuje się i trwa o wiele dłużej niż chwila. Dźwięki się zatrzymują, ruchy się zatrzymują, na wiele, wiele dłużej niż chwile. I wtedy ta chwila mija
|
|
|
|
Człowiek jest przerażającą istotą, mnóstwo żartów, wyborów i list, a możemy przeczytać tylko kilka z nich i niekoniecznie tych właściwych.
|
|
|
|
Wydaje mi się, że jeśli ja, albo ty musielibyśmy wybrać pomiędzy dwoma drogami, myślenia czy działania, powinniśmy zapamiętać naszą śmierć, aby nasza śmierć nie przyniosła światu przyjemności
|
|
|
|
Dodaj komentarz
