 |
|
Póki żyła moja matka, byłam córką. Ale kiedy umarła, ja tę tożsamość straciłam: nie będę już nigdy niczyją córką.[...] kawał mnie odpadł. Jej śmierć zabiła we mnie córkę. Albo ja ją w sobie zabiłam.
|
|
|
|
Wszystko, co się wydarzyło między mną a matką, wydarzyło się na wieczność, teraz już to wiem. Choć to zdanie topi się we własnej głębi.
|
|
|
|
„Odchodzę wierząc, że istnieje miłość ponad śmierć. Potrzebna po to, by iść dalej”
|
|
 |
|
Dzisiaj. Dzisiaj może runąć niebo, mój poukładany świat się skończyć, a ha nuż nigdy nie będę taka sama. Byleby przetrwać byleby nie zwariować z nerwów.
|
|
|
|
„Śmierć mamy naznacza życie. Także w tym sensie, że zmusza do rozwoju. Być córką bez matki to odczuwać brak i tęsknotę, ale również rozwijać w sobie odwagę i siłę przetrwania. Dążyć do zdrowych związków. Iść swoją drogą i nikogo nie pytać o pozwolenie. Rozumieć potęgę odnowy i odrodzenia.”
|
|
|
|
Przed żałobą nigdzie się nie schowasz, donikąd nie uciekniesz, zażąda od ciebie daniny rozpaczy prędzej czy później. Musisz ją poznać, zrozumieć, ulec jej.
|
|
 |
|
Umrzeć jest łatwo, żyć znacznie trudniej.
|
|
|
|
'Czy jest coś, co chciałbyś mi powiedzieć?' To pytanie nie tylko paraliżuje osobę zapytana, ale również pytajaca.
|
|
|
|
wspomnienia mogą być najlepszym antydepresantem lub najlepszym powodem do samobójstwa. pracuj na nie tak, aby były tylko tym pierwszym.
|
|
|
|
'upadłem to nie było śmieszne, nadal wiem, że w upadku najgorsza jest świadomość przez co się upada. rozstania, powroty czasem bez chęci powrotu, jak się jebie to wszystko i gdzie jest wtedy zdrowy rozum?'.
|
|
|
|
Zdradę jesteś w stanie wybaczyć, bo Ci zależy, bo po prostu go kochasz. Ale tych cichych szeptów podświadomości, że dotykał Cię dokładnie tak samo jak ją- nie uciszysz.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
