 |
|
mam dość przeglądania uczuć i grzebania w świecie nierzeczywistym.
|
|
 |
|
płakałam, prosiłam Boga o pomoc i nic się nie działo, nadal cierpiałam nie mogąc sobie poradzić z bólem jaki pozostał w moim sercu, po twoim odejściu.
|
|
 |
|
jest wtorek. wyłączam telefon, wyciągam spod łóżka finlandię, odpalam papierosa, włączam muzykę, misja - zapomnieć.
|
|
 |
|
każdego dnia czuję taką wewnętrzna pustkę, która zabija mnie od środka. czasami mam wrażenie, że z każdym dniem zostaje mnie coraz to mniej.
|
|
 |
|
zrobiłam, co mogłam - wyrzuciłam twoje zdjęcia, rzeczy, prezenty od ciebie, ale przeszłość nadal nie daje o sobie zapomnieć. powoli wariuję.
|
|
 |
|
powiedz mi dlaczego, gdy wychodzę z domu, zawsze idę w stronę twojego, niezależnie od tego, czy właśnie kierowałam się w tą czy inną stronę?
|
|
 |
|
jeśli powiem "zapomnij o mnie", to wiem, że prędzej czy później pożałuję tego jak cholera.
|
|
 |
|
mam ochotę wyciąć sobie serce i pierdolnąć ci nim w mordę.
|
|
 |
|
a teraz odpierdolę ci takie "patrz, co straciłeś", że się nie pozbierasz.
|
|
 |
|
“To przykre, że nie wrogowie, a bliscy doprowadzili cię do takiego stanu”
|
|
 |
|
Jesteśmy bielą i czernią, światłem i ciemnością, koszmarem, przed którym należy uciekać, i pięknym snem, w którym można się schronić, wszystko jest przeciwieństwem wszystkiego, jest dobrem i złem. Ale dobro nie obejmuje zła, nie bierze go w ramiona, a zło nie głaszcze dobra po plecach czarnymi skrzydłami.
|
|
 |
|
" Kocham go. Nadal go kocham i zawsze będę go kochać. Był ogromną falą, która zostawiła w moim życiu wiele śladów, i po kres moich dni będę czuła ciężar jego miłości. Pogodziłam się z tym. " ~ Colleen Hoover, It ends with us
|
|
|
|