|
Już zapomniałam jak to jest widzieć codziennie ukochaną osobę, nawet z daleka. Już nie mam dla kogo się ubierać, dla kogo wstawać każdego dnia. Moje życie po prostu straciło sens. Zazdroszczę dziewczynom, które widzą Ich nawet z daleka. Ja mogę jedynie mieć nadzieje, że akurat tego dnia On umyśli sobie odwiedzić nasze gimnazjum. Zazwyczaj wtedy już prawie zapominam, nie myślę o Nim tak często, nie jestem na to w ogóle przygotowana. A potem On zawsze odchodzi, a ja stoję na korytarzu z wielkim uczuciem bólu i tęsknoty i wiem, że muszę sobie jakoś poradzić przez te najbliższe tygodnie, ale po prostu nie mam siły. Z każdym dniem coraz mniej. / w.
|
Dodaj komentarz
