 |
|
Im dłużej żyję
tym częściej
odpowiadam 'nie wiem'
na proste pytania.
|
|
|
|
And suddenly, I felt nothing.
|
|
|
|
Nie wiem, co mnie bardziej przeraża, zobaczyć Cię ponownie, czy nie zobaczyć Cie już nigdy...
|
|
|
|
- Byłaś chora? / - Nie chora. Po prostu nieszczęśliwa.
|
|
|
|
Odpuszczanie jest łatwą częścią.
Bolesne jest ruszanie naprzód.
Więc czasami walczymy,
staramy się,
żeby było tak samo.
Rzeczy nie mogą pozostać niezmienne.
W pewnym momencie musisz odpuścić.
Ruszyć naprzód.
Ponieważ,
nieważne jak bolesne to jest,
to jedyny sposób,
by dorosnąć.
|
|
|
|
To,
co minęło,
powraca.
Wchodzi jak czuła igła w serce.
Wystarczy szczegół.
Dźwięk,
zapach,
obraz,
chwila.
Dostrzegasz coś kątem oka i
minione powraca z niespodziewaną siłą.
|
|
|
|
"Nie wiem, / czy chcę, / żeby [blizny] zbladły. / (...) nie chcę zapomnieć, / jak się wtedy czułem, / choć bolało. / Jeśli zapomnę o bólu, / mogę zapomnieć też, / że samobójstwo to w ogóle debilny pomysł."
|
|
|
|
... a może to tylko mnie się tak zdawało,
że coś sobie wyjaśniliśmy między słowami ?
|
|
|
|
"I pomyślałem, że to jest magia. Kochać kogoś."
|
|
|
|
Naucz mnie, jak żyć tam, gdzie Ciebie nie ma. Naucz mnie, jak nie budzić się z krzykiem, gdy jesteś nie dla mnie...
|
|
|
|
"Chciałem się pozbierać, ale rozsypywałem się w takich miejscach, do których nie chcę wracać."
|
|
|
|
"Boję się, mamo, / że upadnę / i nie będzie nikogo, / kto by mnie złapał; / że będę lecieć / przeraźliwie długo / niżej niż na / dół / Boję się, mamo, / że zabłądzę / na prostej drodze / (...) / że się pomylę / zresztą / nie pierwszy / raz..."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
