 |
|
“Należeli oboje do tego rodzaju istot nerwowych, wrażliwych, szlachetnych i kochających, które zdolne są do największych poświęceń, ale które w życiu i zetknięciu się z jego rzeczywistością mało znajdują szczęścia, dając naprzód więcej, niż mogą otrzymać. Ten rodzaj ludzi ginie też zaraz i myślę, że jakiś dzisiejszy naturalista mógłby powiedzieć o nich, że z góry są na śmierć skazani, bo przychodzą na świat z wadą serca - za dużo kochają.”
|
|
 |
|
Przeżyłam tyle rozczarowań, że jedno więcej nie robi na mnie wrażenia.
|
|
|
|
Naprawdę tęsknię za dzieciństwem. Kiedyś wydawało mi się to śmieszne, ale teraz rozumiem dorosłych, którzy powtarzali mi, że tak będzie. Chcąc powrócić do tego czasu choć na chwilę, włączam stare seriale, które wypełniały zimowe wieczory dziesięć lat temu. Kupuję w sklepie paczkę chrupek i kubusia, zasiadając przed telewizor. Sprzątam stare zeszyty, czytam pamiętniki. Najgorsze jest to, że nigdy nie przypuszczałam, że ten świat dorosłych jest taki trudny, okropny i szary. Nienawidzę go i nie chcę w nim tkwić już dłużej.
|
|
|
|
Ostatnio dostałam pozwolenie na Ciebie od Twojej byłej. Może skorzystać? Tak tylko sobie żartowałam.
|
|
|
|
Świat nie kręci się wokół mnie, zdaję sobie z tego sprawę. Tylko ja też potrzebuję trochę uwagi, trochę miłości i trochę zrozumienia. To naprawdę tak dużo, by mnie uszczęśliwić?
|
|
|
|
Mój świat legł w gruzach, właśnie teraz. Gdy myślałam, że mam wszystko pod kontrolą, by zacząć kolejny dział w moim życiu, znowu ktoś zdjął mi różowe okulary, dał mi w mordę i podrzucił włoskiej mafii. Najwyraźniej w życiu dostałam za mało po dupsku, za mało zrozumiałam i za mało się nauczyłam. Dlaczego osoba, dla której nigdy nie byłam ważna ma decydować o moim życiu? Dlaczego po prostu nie może zostać wymazana? Dlaczego po prostu nie może jej nie być? Dlaczego kurwa ja muszę mieć zawsze takie problemy? Chcę tylko żyć jak każdy, już nic więcej nie pragnę.
|
|
|
|
Nie wiesz co czuję. Nie widziałaś mnie jak nie mogłam zebrać się z łóżka, bo dusiłam się łzami. Jak poduszka była mokra od wylanych uczuć, a na policzku odbijał się materiał prześcieradła. Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak cholernie cierpiałam po jego odejściu, gdy nagle cały świat wydawał się obcy, każdy przechodzień podobny właśnie do niego, każda piosenka opowiadała o nim i nie było myśli, która nie uwzględniała by Jego osoby. Może zewnętrznie nic nie było widać, idąc po ulicy uśmiechałam się jak idiotka , ale wewnętrznie wszystko pękało, a pierwsza rysa poszła od serca.”
|
|
|
|
"Teraz stale było jej zimno. Jakby zamarzła od środka i to ciągłe zmęczenie...Już rano musiała walczyć ze sobą, by wstać z łóżka., a potem było jeszcze gorzej. Z każdym dniem jest coraz gorzej, a ona nie umie tego powstrzymać."
|
|
|
|
“Chcę jego ust, jego dotyku, jego smaku, jego zapachu, jego ciepłego uśmiechu i pięknych oczu. Chcę jego piegów i jego nieogarniętych włosów i jego czułych, silnych ramion. I chcę jego klatki piersiowej, na której zawsze kładłam swoją głowę. I wiesz…to była jedyna osoba, przy której czułam się tak swobodnie. Robiłam, co chciałam. Nie krępowałam się, że zacznie się ze mnie śmiać albo odejdzie i wszystkim powie. Po prostu jedyna osoba, przy której mogłam czuć się bezpiecznie będąc sobą. Boże, ile ja bym dała by być tak blisko, by usłyszeć jego bicie serca.”
|
|
|
|
Nie jestem na tyle wyjątkowa, żebyś rzucał cały świat dla mnie.
|
|
|
|
Sama dojdę do tego stanu szczęścia, bez żadnej pomocy innych osób. Docenię, uszanuję i będę dbała o nie zawsze.
|
|
|
|
Nie chciałbyś zobaczyć mnie jak płaczę. Żaden z moich znajomych nie mógł znieść tej rozpaczy, więc nie gadaj, że Ty dałbyś radę. Ty, największy egoista, jakiego w życiu poznałam, dla którego tylko jedna osoba jest najlepsza i najważniejsza. Zabieraj tą swoją domniemaną pomoc i zajmij się swoim szczęściem.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
