 |
|
Mówię Ci, że jedyne wyjście to obudzić się..
|
|
|
|
"Jest coraz bliżej, przyszłość jest pewna
/Obróci ciała w astralny pył
/Stoimy na drodze, pragniemy szczęścia
/Pragniemy jak jasny gwint..." ..
|
|
|
|
~Podejdź tu do mnie, chcę zapamiętać
Twój zapach i kształt..
|
|
 |
|
Ja tam byłam, widziałam coś czego nie chciałby widzieć nikt. Widziałam ludzkie cierpienie, łzy, rozpacz i szaleńczą tęsknotę. Takie wspomnienia zostają w człowieku na zawsze. / aniusssia
|
|
|
|
Słuchaj Mała, on jeszcze nie raz pokaże Ci, że świat bez niego jest cholernie pusty, nie raz da Ci odczuć, że jesteś miłością Jego życia i da do zrozumienia, że On jest Twoją. Tylko poczekaj. On jest tego wart, Ty jesteś tego warta. Nie pytaj skąd wiem, widziałam jak na Ciebie patrzył. / aniusssia
|
|
|
|
Sprawił, że poczułam się niebagatelnie ważna. Stworzył we mnie nowe, mocne JA, które było pewne siebie i pełne miłości do Niego. / aniusssia
|
|
|
|
~Żeby sprawdzić komu ufać,
kogo mijać i się bać,
biegnij dalej sam..
|
|
|
|
Jesień wcale nie jest taka straszna, jeśli ma się kogoś, kogo ręce zastąpią kubek gorącej herbaty, a uczucia ogrzeją lepiej niż najcieplejszy koc. / aniusssia
|
|
|
|
Ten świat już taki pozostanie, czasem chaotyczny, dziwny, trudny do zrozumienia, a potem poukładany i cudowny. Ze światem jest tak, jak z ludźmi, tylko, że on nadal będzie istniał, z Nami czy bez Nas. To bez znaczenia. / aniusssia
|
|
|
|
Największym motywatorem wcale nie są dobre książki czy przyjazny głos dochodzący zza pleców. Nie są nimi nagrody ani satysfakcja. Najistotniejszą motywacją powinien być cmentarz. Ta chwila, gdy uzmysławiasz sobie, że jeszcze masz czas wszystko zmienić, że jeszcze nic nie jest stracone, że jeszcze możesz się podnieść i zawalczyć. Wstawaj. Zainicjuj. Odważ się. / N. Belcik
|
|
|
|
"Nie obchodzi mnie, ile masz lat. Chcę wiedzieć, czy pozwolisz, aby świat uznał Cię za szaloną/ego i pogonisz za miłością, za marzeniem, za przygodą, która przywróci Ci życie..." ..
|
|
|
|
"Tyle dróg razem, może nie wystarczyły nam
/by nauczyć się chodzić, tymi samymi ścieżkami.
/Łzy, które roniliśmy ukojeniem były nam,
/wzruszony stoję tu sam, już nie odprowadzisz mnie." ..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
