 |
robimy. myślimy. żałujemy.
|
|
 |
ludzie cholernie łatwo się poddają, gdy do czegoś dążą. Łatwiej im myśleć jak wiele jeszcze przed nimi, niż odwrócić się i zobaczyć, jak długą drogę już przeszli...
|
|
 |
have you ever wanted to cry but no tears come out, so you just stare blankly into space while feeling your heart break into pieces.
|
|
 |
I didn’t love you. I was sick, I just needed to feel something.
|
|
 |
Zbyt często i zbyt długo czekałam już w moim życiu na ludzi lub zdarzenia, które się potem nigdy nie realizowały, albo realizowały się tak późno, że nie miało to już dla mnie żadnego znaczenia.
|
|
 |
The worst feeling isn’t being lonely, but being forgotten by someone you can’t forget.
|
|
 |
Tak, ‘kiedyś’ to jest dobre słowo. Niby precyzyjne, a takie rozmyte. Niewiadome. Jak liczba Pi, jak Piekło, które przecież nie istnieje, a zatem może i ‘kiedyś’ jest wyłącznie iluzją. Jakąś rozpaczliwą obietnicą, która nie zostanie dotrzymana. I mam tak mówić każdemu: ‘Kiedyś cię pokocham. Bądź cierpliwy. Kiedyś.’ Właśnie tak?
|
|
 |
W końcu jednak przychodzi taka chwila, że nie chce nam się dłużej udawać. Stajemy się sami sobą zmęczeni. Nie światem, nie ludźmi, sami sobą.
|
|
 |
i to uczucie kiedy musisz wybrać pomiędzy dwoma rzeczami które kochasz...
|
|
 |
skoro nie umiesz mi odpowiedzieć na pytanie co byś zrobił, gdybym umarła to mogę umrzeć już teraz, tylko po to, żebyś poznał odpowiedź.
|
|
 |
i nie ma nic gorszego niż usłyszeć, że jesteś opcją tymczasową i tak nie umieć odejść.
|
|
 |
nie pojmujesz, że z decyzją o miłości wiążę się niemal takie samo zobowiązanie jak stanięcie na ślubnym kobiercu? nie możesz tego zmienić na pstryknięcie palców, kiedy nagle stwierdzisz, że potrzebujesz przestrzeni. ani miłości, ani małżeństwa deklaracji na papierze czy tej mimowolnej - serca, nie łamie się po to, żebyś mógł sobie odetchnąć od czegoś czego sam pragnąłeś.
|
|
|
|