 |
|
Chciałam jedynie byś uwierzył w nas, byś ufał mi jak nikomu innemu, byś był dla mnie, jak dla nikogo. Nie wymagałam wiele, ba, nawet nie naciskałam. Chciałam, aby to co robisz, było tylko i wyłącznie z własnej woli. Nie upominałam się, przecież pamiętasz, zawsze mówiłeś, że chyba nie lubię się narzucać, i tak - do tej pory nie lubię. Byłeś dla mnie kimś, kto podniósł moją duszę i serce z ziemi, pozwalając unieść się, jakby na skrzydłach jak najwyżej od tego co mamy tu. Zawsze upominałeś mnie o uśmiech, pamiętasz? Pragnąłeś abym była szczęśliwa, na każdym kroku. Byłeś podporą, o którą opierałam się wiele razy, a Ty nigdy nie miałeś dość. Momentami myślałam, że Bóg dał mi szansę, że uchylił kawałek nieba i dał mi Ciebie. Dziś pytają o to gdzie jesteś, a ja? Odwracam wzrok. Nie wiem. Może rozstaliśmy się któregoś chłodnego wieczoru, może puściłam Twoją dłoń, a może to Ty zatrzymałeś się gdzieś na chwilę, zbyt długą chwilę. / Endoftime.
|
|
|
|
Choć mówimy innym językiem, choć pochodzimy z innych krajów i może różnimy się odcieniem skóry, czy kulturą, nasze serca biją jednym rytmem. / Endoftime.
|
|
|
|
Chcę byś kimś, za kogo wskoczyłbyś w największy ogień, tym kimś kogo bez wątpienia wyciągnąłbyś z płomieni. / Endoftime.
|
|
|
|
W słuchawkach leci nasz ulubiony kawałek, jest dość ciemno, a ja siedzę tu sama, i wiesz co? Pod klatką piersiową, tak tu - po lewej stronie, coś boli i chyba znów coś jest nie tak i chyba znów tęsknię. Chciałam napisać do Ciebie list. List, którego nigdy nie przeczytasz. W którego zakończeniu napisałabym, że byłeś najpiękniejszą rzeczą, jaka kiedykolwiek mi się przytrafiła, a następnie wsadziłabym go gdzieś pomiędzy inne kartki. Zapewne kiedyś przez przypadek bym go znalazła i może to wszystko by wróciło, może by zabolało, a może uśmiechnęłabym się i odłożyła go z powrotem na swoje miejsce. Nigdy byś nie wiedział. Nigdy byś się nie domyślił, że ja, że Ty, że to wszystko było dla mnie tak bardzo ważne, że kiedyś tak bardzo chciałam być. / Endoftime.
|
|
 |
|
myślę o nim, widzę go wszędzie a raczej chciałabym widzieć, trzymać za dłoń, mieć na wyłączność, wiedzieć jak ważni jesteśmy dla siebie, znowu czuć ciepło jego ciała, dreszcze podniecenia, dłonie na moim ciele i pocałunki. czas ponoć leczy rany w tym przypadku wszystko rozjebał i sprawił że one w ogóle powstały. znikaliśmy tak dzień za dniem co raz bardziej, wszelkie starania, łzy przez które jego koszulka była mokra, to wszystko przestało mieć znaczenie, odchodził ciągle co raz dalej, do momentu aż znikł mi z oczu.
|
|
|
|
widzę go czasem przypadkiem, uśmiechnięty z fajkiem, przechodzę koło niego pada oschłe cześć, nie patrze nawet w jego oczy, boję się.. nie chce spoglądać w nie teraz jak są obce, chce zapamiętać je jako te które były dla mnie ukojeniem, zrozumieniem i wsparciem. nie chce patrzeć i widzieć pustki.
|
|
|
|
ciężko zrozumieć komuś co czuję osoba od której odchodzi najważniejsza część jej popieprzonego świata, właśnie ta cząstka dzięki której ten świat był lepszy, co dzieję się z człowiekiem gdy zostają wspomnienia, myśli, uśmiechy i wyobrażenia jak mogłoby być dalej cudownie, jak moglibyśmy spędzać ten czas razem.
|
|
|
|
czuję potrzebę bycia z kimś, posiadania kogoś kto pomoże mi odejść od tego wszystkiego, kto da mi chociaż cząstke siebie, bo na całość nigdy nie zasłuże, wiem. Potrzebuje motywacji, żeby zrobić coś dla siebie, motywacji w formie uśmiechu, pocałunku, uścisku, bycia przy mnie gdy popełniam błędy i zrozumienia, że nie jest mi tak łatwo się zmienić,bo ciągle w głębi mnie siedzi to cholerne zło.
|
|
|
|
to nie łatwe, ciągle słuchać kłócących się rodziców, patrzeć na pijanego ojca, który zatacza się po pokoju, być w strachu czy brat znowu nie będzie chciał go bić, widzieć jak matka płacze co drugi dzień, nie widzieć perspektyw, wątpić w siebie czy uda się osiągnąć coś więcej, wyrwać z tego syfu, odnaleźć i poznać inny świat, o którym się nic nie wie, którego zna się tylko z opowieści
|
|
|
|
nie wiem co się ze mną dzieję, tak bardzo się zmieniłam. brzydzę się sobą, nienawidzę siebie za to co robię. obiecuję sobie, że nie popełnie tego samego błędu, ciągle i ciągle. a znów budząc się rano pijana uświadamiam sobie, że nie umiem z tym walczyć. że przegrywam swoje życie
|
|
 |
|
ask.fm/koolorowarzeczywistoscx - spamić ziomki ♥
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
