 |
|
tak bardzo pragnę zobaczyć miłość w twoich oczach, skierowaną tylko do mnie. ale boję się. tak cholernie boję się w nie spojrzeć, choć na najmniejszy ułamek sekundy.
|
|
|
|
arogancki dupek, bez którego moje życie nie miałoby sensu.
|
|
|
|
są ludzie, którzy nie powinni się nigdy poznać, a już na pewno nie powinni się w sobie zakochiwać, bo tylko się nawzajem unieszczęśliwiają.
|
|
|
|
wspomnienia, które wywołują u mnie pulsujący ból.
|
|
|
|
płakała cicho. bez szlochów, łkań czy przeciągłych westchnień. tylko roniąc łzy.
|
|
|
|
kiedyś będziemy jak oni. tak jak ci staruszkowie, co siedzą na tych ławeczkach w parku, pełnych wspomnień, pięknych wspomnień wypełniających młodość. będziemy siedzieć i będę odgarniać ci kosmyki włosów z czoła tak jak robiłam to kiedyś, ale w przyszłości też tak będzie, wierzę w to. nadal będziemy się przytulać, pomimo problemów z kręgosłupem, przecież to nic w porównaniu do miłości.
|
|
|
|
idiotka napisała pierwsza. idiota nie odpisał. koniec rozmowy.
|
|
|
|
i nie mów mi, że przepraszasz. i nie mów też, że jest ci przykro, bo kiedy tak bezczelnie mnie raniłeś nie było ci przykro.
|
|
|
|
był. istniał tylko dla mnie.
|
|
|
|
nie pasowaliśmy do siebie, ale jedno było pewne. nikt nigdy tak bardzo mocno się nie kochał.
|
|
|
|
i wyglądam oknem kolejny raz oszukując samą siebie, że to nie na ciebie czekam.
|
|
|
|
a teraz będę udawać, że wszystko jest w porządku mimo tego, że każdej nocy płaczę przez ciebie skurwielu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
